9 augustus 2014                           22˚C   

We staan weer om zes uur op, kost nog steeds weinig moeite vanwege de jetlag. Toch niet echt lekker geslapen, beetje onrustig en aantal keer wakker geweest. We gaan niet direct op pad, maar ontbijten eerst in The Bakery. Het is vanochtend zwaar mistig, de wolven zijn nu toch lastig te zien, we hebben geen haast. Rond half negen zijn we bij de parkeerplaats van Slough Creek, onderweg weinig spectaculairs gezien, alleen heel veel bizons en mist:

 bizons in Lamar Valley

Het is vanochtend erg leuk bij Slough Creek, want Rick McIntyre zit op z'n praatstoel en dat is altijd buitengewoon interessant. Hij geeft een college van een half uur en vertelt o.a. vol passie over wolf 21M, het alfamannetje van de destijds beruchte Druid Peak Pack. Mooi is dat. En al je vragen beantwoordt Rick zeer uitvoerig met alle kennis die hij heeft; hij heeft afgelopen 15 jaar geen dag (!) wolf spotten gemist.

Rick McIntyre zit op z'n praatstoel

Kathy is er ook, samen met nog een aantal 'diehard wolf spotters.' Kathy ziet plots een wolf door haar spotting scope, we kijken mee en zien een jonge zwarte pup van vier maanden oud bij de rendezvous-site. Leuk zeg, de Junction Butte Pack heeft twee zwarte en twee grijze pups. De afstand is veel te ver om met een gewone verrekijker te zien, zo'n 1,6 km (1 mile), laat staan een foto, helaas. Wel zien we onder ons een aantal pronghorns, die zijn ook best mooi, effe een close-up:

 een pronghorn

Rond tien uur vertrekken wij weer, we rijden de onverharde weg van Slough Creek helemaal uit, hier start de gelijknamige hike. Eerst nog even koffie en dan om half elf aan de wandel, we doen zo'n 10 km met 150 m stijgen en dalen. De mist is verdwenen, het is prachtig (wandel)weer. Eerst 1 km stijgen, het is al best warm, de zon brandt ongenadig. We smeren ons goed in, er zijn ook muggen, dus na de zonnebrand spuiten we ons in met OFF!, goed spul. We zien hertjes en een marmot. Na de stijging krijgen we prachtig zicht op Slough Creek:

de hike van Slough Creek

We wandelen op het gemakje verder, zien ook weer wat hertjes. Dit is best een drukke route, veel vissers die er gebruik van maken, redelijk wat wandelaars en ook groepen met paarden. Het pad is gelukkig niet verrot getrapt door de paarden, maar met de buien van afgelopen dagen is het wel wat drassig en modderig. Opletten dus. Aan het begin van de wandeling staat ook vermeld dat het hier barst van de grizzlies, er wordt aangeraden om in groepen van minimaal drie wandelaars te lopen. We zijn ervaren lopers in berengebied, niet bang, en lopen gewoon met z'n tweeën. We zien geen sporen van beren. Na een uur of twee gaan we aan de lunch, voor ons klaargemaakt tijdens ons ontbijt, erg lekker. Dan dezelfde route terug, leuke trip van heen en weer 10 km.

De lucht begint iets te betrekken, het blijft lekker. Om twee uur zijn we terug bij de auto, leuke trip, de knie (en voet) van Annabelle houdt het redelijk. We rijden terug naar Cooke City, vandaag verder geen plannen. We rusten wat, eten 's avonds weer bij Beartooth Cafe, Annabelle leest 's avonds en ik draai redelijk vlot dit verslag in elkaar en lees ook nog wat. Tot morgen.