8 augustus 2014                            19˚C   

We zijn om zes uur uit bed, wolven kijken! Althans, dat hopen we, je weet het natuurlijk nooit. Om half zeven rijden we door de East Entrance het park weer in. We zien een aantal hertjes, maar daar komen we niet voor, verwend als we zijn. Na zo'n kwartiertje rijden zie je pas echt waarom wij Lamar Valley zo mooi vinden:

Lamar Valley, 's ochtends vroeg

Beetje verontrustend is wel dat we nog geen wolf spotters hebben gezien, we zijn inmiddels voorbij Soda Butte en de trailhead van Lamar River. Hier was het drie jaar terug elke dag feest. We rijden een stukkie verder, komen zo'n beetje bij het Yellowstone Association Institute en zien dan dit prachtige plaatje, echt wonderschoon:

Lamar Valley

Hier staat ook een tweetal berenspotters met hun spotting scopes. Ik maak even een praatje met ze. Ze vertellen dat de wolvenspotters iets verderop staan, bij Slough Creek. Kijk, goed nieuws, op naar Slough Creek. En jawel, het is er beredruk (?), het staat hier rijendik. We lopen naar een park ranger (niet Rick McIntyre) en vragen wat er is te zien. Hij vertelt dat er een wolf in beeld is, we kijken door zijn scope. En inderdaad, in de verte, iets rechts van een rots ligt een wolf lekker in het zonnetje. Met een verrekijker niet te zien. We raken aan de praat met een vrouwelijke spotter en mogen ook door haar (scherpere) scope kijken. We zien een yearling van de Junction Butte Pack, een roedel dat bestaat uit 10 wolven. De pack heeft vier pups, geboren in de winter. Ze zijn nu al wat groter en hebben hun hol verlaten, de roedel komt vanaf juli bijeen op hun rendezvous-site en dat is waar we nu naar kijken. Geweldig. Iets verderop in een boom zit een zeearend.

Ook de andere roedel van Lamar doet het goed, vertelt ze, de Lamar Canyon Pack, die hebben zeven pups en zijn gister voor het eerst gefotografeerd. Ze staan niet op de Wolf Chart, dat was toen nog niet bekend. Ik vraag ook waar Rick is, ze vertelt dat ie op een heuvel achter ons staat. Hij rijdt inmiddels niet meer in een gele wagen, maar een witte.

 wolven spotten

Na een uur houden we het voor gezien, tijd voor ontbijt en koffie in Cooke City. Misschien dat we vanavond terug gaan of anders morgenochtend. Na ons ontbijt besluiten we een mini-hike te doen, die van Trout Lake. Rustig aan beginnen en kijken hoe de knie van Annabelle het houdt (na twee jaar). Leuk rondje hoor, met iets van 100 m stijgen/dalen en ruim 2 km, we doen er op 't gemakje 1½ uur over. En Trout Lake is ook nog 's heel mooi:

Zo, dat was lekker. Het begint nu ook weer zwaar te betrekken, we zijn Yellowstone nog niet uit of het komt weer met bakken naar beneden. Vanmiddag doen we rustig aan, de site bijwerken, wat lezen en bijtijds eten. Zo tegen half zeven rijden we opnieuw het park in, het is nog steeds wat druilerig. Op de parkeerplaats vlak voor Soda Butte zien we een bekende, Kathy, de wolfspotter die we vorige keer ook vaak zagen. Ik maak een praatje met haar en vertel dat we haar hier drie jaar terug ook vaak zagen. "Dat hoor ik vaker," zegt ze. Ze heeft hetzelfde petje en jas als in 2011, haha. Leuk haar weer te zien. Ze staat hier omdat er wolven zijn gespot van de Lamar Canyon Pack en zoëven wolvengehuil was te horen. Maar ze ziet nu niks, de anderen ook niet. Kathy vertelt dat de zeven pups van deze pack op 10 juli voor het laatst zijn gezien, gister zijn er vijf gefotografeerd, vermoedelijk zijn de andere twee al dood. Na een kwartiertje of zo gaan wij 's verderop kijken, het begint ook weer lichtjes te regenen. Rest van de avond zien we alleen nog wat herten, om half negen zijn we terug in de cabin.

Morgen staan we vroeg op, eerst ontbijten en dan naar Slough Creek voor de wolven en vervolgens de hike van Slough Creek, schijnt bijzonder mooi te zijn. Welterusten.