19 augustus 2014                        22˚C   

We zijn om acht uur waker, frissen ons op en rijden direct naar het karkas. Een karkas is je beste optie om beesten te spotten, hier komt van alles op af: raven, zeearenden, steenarenden, haviken, coyotes, grizzly-beren en wolven. Op de foto, sterk ingezoomd, kun je goed zien dat het om een dode bizon gaat: je ziet een hoorn boven de struiken uitsteken. We staan er zo'n 800m vanaf, schat ik. Met het blote oog eigenlijk niet te zien.

 karkas van een bizon, met drie raven

We zijn een uur te laat...shit. Een ranger vertelt dat er ook drie wolven rondstruinden, rond half acht, maar die zijn er al vandoor. Dat betekent dat we morgenochtend heel vroeg vanuit Grant moeten vertrekken, want alleen voor wolven komen we vroeg ons bed uit...

En we hebben toch ook geluk: er loopt een grizzly! De beer heeft van het karkas gegeten en loopt richting de weg. We krijgen 'm goed in beeld, als ie de weg nadert, met veel gestopte auto's, begint ie te rennen, steekt over tussen de auto's en gaat er vandaar. Mooi beest zeg:

grizzly beer

Er is verder weinig actie, we gaan maar 's ontbijten, lunch inslaan en uitchecken. Daarna rijden we naar Artist Point, eindpunt voor auto's van uitzichten op de canyon en tevens startpunt van een aantal hikes. Wij doen die naar Ribbon Lake, opnieuw een korte hike van 6.6 km en zo'n 350m stijgen. Deze wandeling staat vooral bekend om z'n mooie uitzichten, omdat een deel langs de rand van de canyon loopt. En inderdaad, erg fraai: 

Wel heel goed blijven opletten waar je je voeten zet. In het plaatselijke krantje las ik vanochtend dat afgelopen zondag een kind van acht jaar naar beneden is gevallen. Ze was het derde slachtoffer dit jaar van een tragisch ongeval in Yellowstone. (Geen idee of de vermiste jongen van vorige week hier ook bij zit.)

Daarna gaat het verder door bos, we zien veel eekhoorns, muizen en een specht. Andere wandelaars menen ook een beer ergens tussen de bomen te horen, maar ik geloof daar niet zo in. Het is zo druk met wandelaars, die kijken wel beter uit. Binnen een uurtje staan we bijna boven Ribbon Lake, Annabelle moet hier afhaken die heeft genoeg gedaald en gestegen. In m'n eentje ga ik vlot naar Ribbon Lake en het meertje ernaast, dat ziet er best aardig uit. Er zijn ook nauwelijks muggen, de zomer is voorbij en muggen kunnen niet tegen de hele frisse nachten, dat is voor ons wel lekker.

 meertje naast Ribbon Lake

We lopen terug naar de canyon, eten onze broodjes en een banaan. In een kwartiertje zijn we bij de auto. We rijden weer langs het karkas, er gebeurt niks. We praten wat met een parkranger en andere spotters; vanwege de wolven gaan we hier morgenochtend opnieuw naar toe, vroeg op dus. Het is zo'n driekwartier rijden vanaf Grant en we willen hier rond kwart over zeven zijn.

We checken in bij de Grant Village Lodge, het is dan rond half vier. De kamers zijn kleiner dan we gewend zijn, de gebouwen beslaan allemaal twee verdiepingen. WiFi is op de kamer en niet meer in het hoofdgebouw, dat is ook weer even wennen. Je betaalt wel zoals gebruikelijk per uur of per 24 uur, met redelijke verbinding. We eten in het Lake House, eenvoudig, best te doen. Vanavond wat aan de website gewerkt, lezen en bijtijds naar bed. Morgenochtend zien we hopelijk wolven...