18 augustus 2013                             26˚C

Vanochtend om zeven uur de wekker, ik ga eruit en pak m´n wandelspullen. Tijd voor wat beweging, een ochtendwandeling bij Bear Lake. De park ranger vertelde gister dat Mills Lake hier één van de mooiste wandelingen is, totaal 9 km. Ik maak een iets groter rondje van 12 km, loop dan terug via Dream Lake. Bij Subway ga ik aan het ontbijt (lekker, een egg sandwich) en iets verderop bij Coffee on the Rocks een ´cappuccino to go.´ Het is een half uurtje rijden naar Bear Lake, ik pak geen shuttle, zo vroeg is er nog plek zat. Om half negen trek ik m´n wandelschoenen aan en ga op pad. Het is zonnig en zo´n 18 graden, heerlijk.

De stijging naar Mills Lake is zo`n 250 m, de totale wandeling iets van 350 m. Lekker tochtje hoor, ik ga als een speer en ben om kwart voor tien bij Mills Lake. Ongelofelijk, wat is dit mooi, de park ranger heeft niets teveel gezegd. Er zijn meer wandelaars op pad, het wordt drukker. Om tien uur ga ik verder, naar Lake Haiyaha.

Mills Lake

Heb van alles bij me: vier halve liters drinken (net mee gered), nog een tweede egg sandwhich, een softshell, zonnebrandcrème, OFF! tegen de muggen, twee camera´s en een mes. Genoeg te sjouwen dus. Ik merk goed dat het hier boven de 3.000 m hoogte is, bij een stuk stevig stijgen snakken de spieren naar zuurstof, ik blijf hijgen. Bij wat vlakker lopen kun je weer wat bijkomen. Het stuk naar Lake Haiyaha, van twee miles, is wat saai, grotendeels door de bossen. Het meertje zelf ligt best mooi, echt de alpiene ruigheid, maar Mills Lake is toch veel mooier. Ik ga verder, er komen wat uitzichten op het dal van Bear Lake, op de foto hieronder zie je Bear Lake in de verte en een wat kleiner meer ervoor, dat is Nymph Lake.

uitzicht op het dal van Bear Lake

Ook Dream Lake heb ik snel gezien. Het wordt nu drukker en drukker met wandelaars. Er staan wat wandelaars in de bosjes te turen. Ze vragen of ik weet wat voor beest dat is. Tuurlijk, een grouse (een soort hoender), het is een vrouwtje, er loopt ook een kleintje. Leuk. Tegen half twaalf komt Nymph Lake in zicht. Die zag ik al ver van boven, echt lieflijk. Een schilder is bezig om het mooie tafereel vast te leggen. Ik vraag of ie voor de lol of voor de verkoop schildert. Hij leeft ervan, is een kunstenaar. Hij volgt hier een tweewekelijks programma, om te leren hoe je de Rocky Mountains het beste kunt schilderen. We praten wat en hij geeft me een kaartje met het adres van de galerie waar ze straks te zien zijn in Estes Park. Dat komt mooi uit, we willen sowieso nog galeries bekijken over de Rocky Mountains, met foto´s en nu dus ook schilderijen.

schilderen van Nymph Lake

Iets na twaalven ben ik terug bij Bear Lake. Lekker even de benen gestrekt. Ik eet m´n tweede broodje en rijd terug naar Estes Park. Annabelle heeft in de tuin gezeten en een beetje de was gedaan. ´s Middags doen we rustig aan, lekker in de tuin. Ik zoek op internet waar we bevers kunnen spotten, herinner me het reisverslag van Esther. Er zitten bevers in Estes Park, aan een rustige weg, de Fish Creek Road. Die willen we graag zien, hebben nog nooit bevers in het wild gespot. We rijden erheen op de TomTom, een hele lange weg, we zien de plek waar ze leven: breder water dan normaal, dode struiken en bomen en natuurlijk de dammen.

hier leven bevers

We speuren en speuren, we zien helaas niks. Een mevrouw die hier met haar hond wandelt, vraagt of we op zoek zijn naar bevers. Ja. Nou, we zitten goed, alleen komen ze pas rond zeven uur tevoorschijn, over twee uurtjes. We rijden terug naar het centrum, lopen een rondje, eten bij de Italiaan en tegen zeven uur staan we klaar. En ja, we zien ze direct. Prachtig gezicht zeg, ze zijn erg schuw, veel in het water en tussen de bosjes. Af en toe zijn ze goed in zicht. Goede tip zeg van Esther! We zien drie bevers, deze dikzak hieronder duikt net het water in. Denk dat we morgen weer gaan kijken na het avondeten, zo leuk.