| homepage | foto's op flickr | voorbereiding | tips | gastenboek |
| begin reisverhaal | vorige pagina | volgende pagina |
16 augustus 2013 25˚C
We ontbijten buiten in het zonnetje, checken uit en drinken nog even koffie bij onze favoriete tent. Heerlijk. Rond half elf verlaten we Nederland en gaan we richting Estes Park. Totaal is dat 50 miles, ruim een uur rijden. Maar dat gaat langer duren, onderweg is ook nog wel wat te zien. We zwaaien nog even bij de zijweg naar Brainard Lakes, waar we de elanden hebben gespot. Geweldige plek. Om kwart over elf rijden we Rocky Mountain National Park in, bij de ingang van Wild Basin, de zuidoostelijke hoek. Wild Basin is meer een ingang voor hikers, als startpunt voor bergwandelingen, verder is hier niet veel te zien. Soms wat wildlife, op het bord bij het rangerstation zien we dat hier drie dagen terug een eland is gezien en vijf dagen terug een zwarte beer. Grizzlyberen en wolven leven hier niet, hun leefgebied is noordelijk tot aan Yellowstone. Hieronder een kaartje en wat (achtergrond)informatie over Rocky Mountain NP.
|
Rocky Mountain National Park Het park omvat iets meer dan 1.000 km² en er komen ruim 3.1 mln bezoekers per jaar. Een dagbezoek duurt gemiddeld 2 uur en driekwartier, degenen die overnachten verblijven hier gemiddeld 3,3 dagen. Wij zijn hier gelukkig wat langer. De helft van alle bezoekers maakt hier een (berg)wandeling, er ligt dan ook zo'n 570 km aan wandelpaden. Het park ligt relatief hoog en bevat 72 pieken boven de 12.000 ft (3.700 m). De hoogste berg is Longs Peak met een hoogte van 4.345 m. Dit gebied kent al zeker 10.000 jaar menselijke bezoekers: de Ute, Arapaho, Pawnee, Sioux en Apache jaagden in de zomer op herten en bergschapen. Eind 19e eeuw kwamen hier trappers om te jagen op bevers, al snel volgden zilver- en goudzoekers. Het congres besloot in 1915 de natuur in dit gebied te beschermen, het werd een nationaal park. |
|
|
De Continental Divide splitst het park in
(1) neerslag aan de westkant dat uiteindelijk in de Grote Oceaan komt en
(2) neerslag aan de oostkant dat eindigt in de Atlantische Oceaan. Het
volgt dan ook de lijn van hoogste pieken. De westkant van deze lijn (zie
ook kaartje hiernaast) is altijd groener en meer bebost dan de drogere
oostzijde. Op een heldere zomerdag kun je gemidd zo'n 135 km ver kijken. De oppervlakte van 1.000 km² bestaat voor 60% uit bos, 13% toendra, 18% puur rots en 9% is gemengd. Hoogtepunten van het park:
|
|
We gaan verder, komen bij Lily Lake. Dit is een lieflijke plek, rolstoelers (en mensen op krukken) kunnen hier over het asfaltpad een rondje om het meer. Voor Annabelle nog iets te ver en te inspannend. We zitten even lekker en gaan dan door naar Estes Park. Tjonge, wat ligt dat plaatsje geweldig zeg, omringd door bergen. Het is tegen één uur, kijken of we onze lodge al in mogen. De 4 Seasons Inn ziet er prima uit, aardige eigenaar. De schoonmaakploeg is nog bezig, we gaan dus het park weer in via weg nr 34, dat is twee miles rijden vanaf onze lodge. We lunchen eerst even bij het Trailhead Restaurant, naast het Fall River Visitor Center. Dan echt het park in, het is direct al overweldigend mooi:
Rocky Mountain National Park
De foto boven is bij Sheep Lakes, vlak voordat we de afslag nemen naar Old Fall River Road. Leuk weggetje hoor, onverhard en met haarspeldbochten. Vlak voor het einde zien we ons eerste wild in het park, een marmot. Dat zijn echt van die leuke beesten.
een marmot
Aan het eind van de weg kom je uit bij het Alpine Visitor Center. Een druk punt met een grote parkeerplaats, het ligt aan de doorgaande route dwars door het park: de Trail Ridge Road. Hier lopen we even rond, zoals altijd kun je bij de visitor centers veel informatie krijgen over het park, de hoogtepunten, de wandelpaden, het weer en het wildlife. Het kan hier ook ontzettend spoken met enorme donderwolken, onweer, regen en sneeuw, we zitten hier namelijk op 3.594 m hoogte. En dat is best hoog. Gelukkig zijn wij goed geacclimatiseerd aan de hoogte, zijn alweer een week in Colorado. We hebben geen last van hoofdpijn of duizeligheid. Je hebt vanaf hier een geweldig uitzicht op het dal van waar we zijn gekomen:
uitzicht vanuit het Alpine Visitor Center
We volgen de Trail Ridge Road terug naar beneden richting Estes Park. Langs de hele weg zijn voldoende stopplekken om te genieten van uitzichten. We zien ook veel wildlife: eerst een viertal elks, later een hele kudde van wel 20 stuks of zo. Bij een andere stop zien we één van onze favoriete beestjes: pika`s. We zien er heel veel rondrennen, zoveel hebben we nog niet eerder in één keer gezien. Nu zien we ze elk jaar wel regelmatig, maar het lukt me zelden om er een foto van te nemen, ze zijn constant in beweging. De laatste goede foto is alweer van 2005, maar deze zit nu net even een aantal seconden stil. Klik, op de foto. Zie voor een overzicht van wildlife dat we afgelopen jaren zagen de pagina Tips, met o.a. meer informatie over pika`s.
een pika
We maken verderop geen stops meer, wij zijn hier nog lang genoeg om rustig alles te bekijken. Op het eind van de weg zien we nog drie hertjes, een moeder met twee kleintjes. Schattig.
|
|
|
|||
| elks (wapiti herten) | muler deer: twee kleintjes met mama |
Het is inmiddels half zes, bij de lodge hangt de sleutel van onze kamer in het slot, kamer 5. Ziet er netjes uit, weliswaar niet zo ruim als afgelopen week in Denver en Nederland, maar prima zo. De lodge ligt mooi en rustig aan de Fall River, met wat gras en lekkere zitjes om de lodge. We leggen de spullen in de kamer en rijden daarna naar het centrum van Estes Park (drie minuten). Echt een leuk plaatsje, doet ons denken aan Banff. We eten hier wat en drinken buiten nog een kop koffie. Rond acht uur wordt het donker, we gaan naar de lodge, website bijwerken, lezen en slapen. Welterusten.
| vorige pagina | volgende pagina |
