homepage | foto's op flickr | voorbereiding | tips | gastenboek |
begin reisverhaal | vorige pagina | volgende pagina |
5 augustus 2011 25˚C
Nou, we zijn om zeven uur wakker en hebben negen uur geslapen, dat gaat goed met de jetlag. We lopen van onze 'patio cottage' (prima verblijf, we zitten lekker rustig) naar het hoofdgebouw en ontbijten weer in The Grill met yoghurt, vers fruit, toast en eieren. Daarna drinken we koffie in de lounge en bewonderen het uitzicht over de 'Willow Flats' en de bergen van The Tetons. Wat is dit schitterend zeg, elke ochtend zo'n uitzicht. We zien wat elks lopen (wapiti-herten), 's ochtends vroeg heb je ook nog kans op grizzlies, maar die zien we niet. De grote jagers (ook wolven) zijn hier met name in het voorjaar, als de elks net hun jongen krijgen, dat zijn dan gemakkelijke prooien.
ons 'patio cottage' | lounge Jackson Lake Lodge |
We lopen terug naar onze cabin en pakken onze wandelspullen. Eerst rijden we weer naar de benzinepomp van Colter Bay om de lunch te kopen, op de onverharde weg van Pilgrim Creek (een klein zijweggetje) zien we wat auto's staan, daar is dus wat te zien. En jawel, er loopt een groot mannetjes eland, we zien 'm op z'n gemakje wat rond scharrelen.
groot mannetjes eland
Na onze boterhammen gehaald te hebben, rijden we weer terug richting Jenny Lake. Vandaag doen we de wandeling van Leigh, Bearpaw en Trapper Lakes, die is 13.5 km en vrij vlak. In Grand Teton NP kun je zowel de bergen in alsook vlakke wandelingen doen, de bergen rijzen hier vrijwel uit het niks omhoog zonder eerst heuvels of lagere bergen te hebben, er is geen overgang. Dat komt door een breuklijn in de aardkorst, hieronder even wat achtergrondinformatie over The Tetons.
Grand Teton National Park De bergen van de 130 km lange Teton Range zijn zo'n beetje de jongste bergen van de Rocky Mountains. Ongeveer 9 tot 10 miljoen jaar geleden kwam de aarde langs een breuklijn in beweging: het ene blok bewoog omhoog, het andere naar beneden. Zo ontstonden in het westelijk blok de bergen en in het oostelijk blok een brede vallei. Die beweging gaat gewoon door, in totaal is de hoogteverplaatsing nu ruim 9.000 m geweest. De daling van het oostelijk deel gaat 4x sneller dan de stijging van het westelijk deel. Erosie van de bergen zorgt ervoor dat het dal weer wordt gevuld met rots, zand en stenen en wij dus slechts een deel van de gevolgen van de breuklijn zien: het hoogteverschil tussen de bergen en de vallei is nu 2.350 m. Het park is vernoemd naar de Grand Teton, de hoogste berg van het park met 4.197 m. Ernaast liggen Middle Teton en South Teton, geflankeerd door andere hoge toppen. |
|
De smeltende sneeuw, ijs en gletsjers
komen uit in een aantal bergmeren, waaronder Jackson Lake, Jenny Lake,
Leigh en Phelps Lake (zie kaartje hiernaast). De meren liggen in de brede vallei van Jackson
Hole, die 72 km lang is en in breedte varieert van 10 tot 20 km. Beide
zijden van de Snake River bieden prima leefgebied voor allerlei soorten
wildlife, waaronder bevers, coyotes, zwanen, visarenden, kraanvogels en
vele andere soorten.
Het park omvat 1.255 km² en is sinds 1929
een nationaal park. Destijds bestond het uit de Teton Range en zes
meren, daar zijn het Jackson Hole National Monument en een aantal andere
gebieden plus een gift van John D. Rockefeller van 142 km² in 1950
samengevoegd met het originele park. Grand Teton National Park ligt in
het hart van het Greater Yellowstone Ecosystem. Een van de grootste, nog
intact zijnde gematigde zone ecosystemen op de planeet. Dit betekent dat
veel van de dieren in het Teton gebied reizen tussen de twee parken en
de vele aangrenzende nationale bossen. Het kaartje hiernaast: toont duidelijk de abrupte overgang tussen de bergen van de Teton Range en de vlakke, brede vallei dat ervoor ligt met o.a. Jackson Lake en Jenny Lake. Precies daar ligt de breuklijn, mooi te zien. |
|
Grand Teton: de breuklijn tussen de bergen en de brede vallei |
We parkeren de auto op de String Lake Picnic Area, drinken koffie en smeren ons in met zonnebrand en muggenspul (nu wel de goeie). Dan wandelschoenen aan, rugzakken op en op pad. Het begint al heel mooi, met eerst even zicht op String Lake en dan Leigh Lake, best een groot meer dat aan de voet van de bergen ligt. Het wandelpad volgt de gehele oostkant van het meer met regelmatig mooie plekken om even te zitten en genieten van de natuur.
Leigh Lake
En ook zo fijn: nauwelijks muggen. We stoppen en gaan even lekker op een klein strandje zitten. We zien ook een aantal kampeerplekken; deze wandeling is dan ook erg populair bij gezinnen met kleine kinderen: je loopt hier gemakkelijk naartoe en kunt echt een paar daagjes in de natuur verblijven. We lopen verder en zien resten van een bosbrand. Het wandelpad is precies de scheiding geweest van de brand: aan de ene kant verbrande bomen en aan de andere zijde niets te zien van brand.
het wandelpad als afscheiding van een bosbrand
Gelukkig zijn er ook af en toe wat wolkjes voor de zon, want die schijnt echt heel fel. We hebben een zonnebril en een pet op, als we dat niet doen krijgen we last van onze ogen. Gisteravond hadden we ook wat rode, vermoeide ogen van de zon, je moet je er hier echt tegen beschermen. De weersverwachting komende dagen is veel zon, met 's middags kans op een (onweers)bui. En met temperaturen rond de 25 graden is het best warm, als we straks onze boterhammen eten is wat schaduw wel zo lekker. We lopen even heen en weer naar Bearpaw Lake en komen dan op het eindpunt van onze wandeling, Trapper Lake. Hier gaan we even lekker zitten, schoenen uit en lunchen. We hebben dan op het gemakje drie uur gelopen.
we lunchen bij Trapper Lake
Dan over hetzelfde pad weer terug, we doen er twee uur over met onderweg ook weer een rustpauze. Rond half vijf zijn we weer op de parkeerplaats en besluiten om naar het visitor center van Jenny Lake te rijden, dat is hier niet ver vandaan. Er is een grote parkeerplaats, die staat redelijk vol. Eerst kopen we in het winkeltje wat fris en wat te knabbelen en nemen dan een kijkje in het visitor center, leuk om even rond te neuzen. Morgen willen we hier gaan wandelen, de wandeling naar Cascade Canyon, we kijken even hoe het met de boottocht zit. Dan tijd om terug naar de lodge te gaan. Als we de parkeerplaats afrijden staan vier wandelaars naar ons te zwaaien, ze vertellen dat ze geen vervoer hebben naar hun camping op Colter Bay en vragen of ze met ons mee mogen rijden. Tuurlijk, we brengen jullie wel even. Drie kunnen op de achterbank, maar eentje zal toch echt in de achterbak moeten. Met wat geschuif lukt het best. Ze zijn met een grote wandelgroep en hebben de laatste auto's terug net gemist. En het is inderdaad wat ver om te lopen, ze zijn erg blij met onze lift. Eén stel komt uit de buurt van Salt Lake City, de blonde meid vertelt dat ze graag nog wel een beer wil zien. Nou, en nog geen vijf minuten later rijden we langs Signal Mountain en zien een rij auto's staan, er is weer wat te zien. En jawel, een zwarte beer, altijd leuk. Ik zet de auto ook aan de kant en we kunnen de beer even goed bewonderen. Voor de wandelaar uit New York is dit zelfs z'n allereerste beer.
een zwarte beer
We stappen weer in de auto en zetten de lifters af in Colter Bay. Bij Pilgrim Creek staan nog steeds auto's. Zou de eland er nog steeds zijn? We gaan ook weer kijken. En ja, hij loopt er nog, ik maak nog maar 's een foto van hem, nu mooi van de zijkant. Wat een prachtig beest is dit zeg. Wil je dit soort close-ups van beesten maken, neem dan een camera met stevige zoom, mijn camera heeft een 30x optische zoom (tot 720 mm). Naast me staan mensen met een gewone compact camera, met iets van 5x zoom (125 mm). Ik zie hun foto, de eland staat er dan klein op.
dezelfde eland als van vanochtend
Dan is het tijd om te douchen en te eten. We lopen naar het restaurant, hebben geen reservering maar dat is gelukkig ook niet nodig. Vanuit het restaurant heb je mooi zicht op The Tetons. Het eten is prima. Mooie dag geweest: lekkere wandeling in mooie natuur en wat wild gezien. Nu zijn we moe en gaan lekker slapen.
vorige pagina | volgende pagina |