23 augustus 2011                            27˚C  

Vandaag doen we de zwaarste en hopelijk ook de mooiste wandeling van onze vakantie: de lengte is 16 km en de stijging een ongelofelijke 900 m. Poeh. Vanuit het warme dal stijgen we diep The Tetons in. Onze conditie is top, hebben nu zo'n 170 km gelopen met redelijk wat stijgen en dalen. Op de pagina Tips zie je een overzicht van al onze wandelingen, met afstand, aantal hoogtemeters en onze waardering. We rijden eerst opnieuw naar Snake River Overlook, 's ochtends is het uitzicht op z'n mooist:

Snake River Overlook

De bosbranden aan de andere kant van het dal zien we ook, er hangt rook. Hopelijk is dat snel voorbij, vieze lucht. Dan naar het startpunt van Lupine Meadows Trailhead, die ligt iets ten zuiden van Jenny Lake. De wandeling die we gaan doen is Garnet Canyon en was ons meerdere malen aangeraden. Wandelspullen aan, koffie drinken, rugzak op en insmeren met zonnebrand en muggenspul. De eerste km is nog vlak, dan gaan we omhoog en blijven we stijgen, dat zal de komende drie uur zo doorgaan! Hoe meer we stijgen, des te beter het zicht op de branden.

bosbranden aan de overkant van Jackson Hole

Het is best een druk pad: vanaf hier kun je naar Amphitheatre Lake, Bradley & Taggert Lakes en Garnet Canyon lopen, maar ook de top van Grand Teton beklimmen. Na een uur splitst het pad zich, de wandelaars naar Bradley & Taggert Lakes gaan linksaf. Wij gaan verder omhoog. We stoppen en rusten wat uit, zijn dan al wel 400 m gestegen. Ging eigenlijk best makkelijk, we lopen veel in de schaduw, gelukkig niet continu in de brandende zon. Er komt een groep jongens aan, die gaan meerdere dagen op pad en hebben klimspullen bij zich, die gaan naar de top van Grand Teton, echte klimmers. De meeste heren zien er fit uit, maar bij eentje zien we nu al het zweet over z'n gezicht gutsen, geen goed teken, die gaat het heel zwaar krijgen.

groep klimmers loopt voor ons

En inderdaad, iets verderop zien en horen we hem over z'n nek gaan, hij trekt het even niet. Dit soort steile wandelpaden kan alleen als je gewend bent aan de hoogte en al wat km's in de benen hebt, anders is het echt te zwaar. De uitzichten over Jackson Hole worden nu mooier en mooier, we zien Bradley & Taggert Lakes en in de verte het vliegveld van Jackson Hole, overmorgen vliegen we van dat vliegveld(je) naar Denver en Newark. Helemaal rechts in de verte ligt Jackson.

uitzicht op Jackson Hole

We zijn al anderhalf uur aan het stijgen, maar nu volgt ruim een uur nog de moordend steile switchbacks, de bochten die linksom en rechtsom de berg opgaan. Toch gaat het ons vrij gemakkelijk af, beter dan verwacht. We stoppen soms even om te genieten van de omgeving, maken een praatje met andere wandelaars en verder blik op oneindig en stap voor stap omhoog. Na ruim drie uur stijgen zijn we boven. We puffen uit en gaan dan verder de canyon in, met een half uur klauteren over rotsblokken zonder zichtbaar pad. Daarna door wat sneeuwvelden en dan komt het einde van dit dal in zicht. Dit is best zwaar, maar wel heel erg mooi zeg.

We zijn om half elf vertrokken, om twee uur staan we op het punt waar wandelaars niet verder kunnen, hier gaan alleen klimmers verder. Vlak voor ons zien we Middle Teton (3.902 m), iets rechts van ons, we kunnen vanaf hier de top niet zien, ligt Grand Teton. We zien ook wat tentjes, hier overnachten de echte klimmers die Grand Teton op gaan. Het is hier prachtig zeg, genieten, met een waterval, een bergweide, sneeuw en ijs en om ons heen de hoogste toppen van The Tetons. We hebben zonet gegeten, kijken hier wat rond en beginnen dan aan de lange afdaling van 8 km.

einde van Garnet Canyon, recht voor ons Middle Teton (3.902 m)

Als we net voorbij de rotsblokken zijn, komt een aantal wandelaars ons tegemoet. Eén van de wandelaars vraagt of we misschien wat batterijen over hebben, ze heeft een fototoestel zonder werkende batterijen. Ik vraag wat ze nodig heeft, weet hoe vervelend het is als je in een prachtige omgeving geen foto's kunt maken. Er gaan 4 AA's in haar toestel. Nou, ik heb een reserveset batterijen bij me, opgeladen en wel, en geef ze aan haar. Ze is dolblij, hahaha. Nou, weer een goede daad gedaan. In ruim drie uur lopen we terug naar het startpunt, dit was een prachtige wandeling. Best zwaar, maar het ging ons redelijk vlotjes af. Terug in de cabin douchen we, en daarna lekker eten. Bij de receptie kijk ik nog even tv en volg het nieuws op onze iPAD: er komt een orkaan op New York af, Hurricane Irene. Nou, dat is ook voor het eerst sinds 1830 of zo, net als wij er zijn. We zullen het wel zien.