| homepage | foto's op flickr | voorbereiding | tips | gastenboek |
| begin reisverhaal | vorige pagina | volgende pagina |
18 augustus 2011 20˚C
Gisteren hebben we ons ontzettend vermaakt met alle commotie bij het karkas. We hadden ook een leuke groep met spotters, met een vaste kern van zo'n twaalf kijkers. Als het spannend was, stond er wel meer dan 100 man, met alle gedoe van files en auto's parkeren dat daarbij hoort. Ook erg leuk om de reacties te zien en horen van mensen die dan voor het eerst door zo'n spotting scope een wolf zien, net als wij dat een paar dagen geleden zelf zagen. Voor iedereen een bijzonder moment. De vaste groep spotters, die net als ons de hele dag heeft staan kijken, bestond uit:
Barbara vertelde gister dat de drie wolven die we zagen van Mollie's Pack zijn. Dat is een grote groep van 17 wolven, in de zomer is zo'n pack altijd wat losser dan in de winter. Ze jagen dan in wat lossere subgroepjes, de pack is ook druk bezig met de pups. De pack die hier dichtbij zit, Canyon Pack, bestaat uit 5 wolven (de pups tellen nog niet mee, pas na de winter). Daarvan is het alfa-vrouwtje bijna helemaal wit, het alfa-mannetje zwart, de drie anderen zijn zwart en grijs gekleurd. Barbara herkent de Canyon wolven, deze drie zijn van Mollie's Pack.
We weten niet wat we vandaag kunnen verwachten, het karkas was gisteravond losgerukt en is verder gespoeld. We staan weer vroeg op, om half zeven en zien om zeven uur Barbara en Joanna staan op de plek waar het karkas nu ongeveer zou moet liggen. Het is nog mistig, we wachten tot de mist langzaam optrekt, mama eend met jonkies zwemt voorbij...
optrekkende mist, eenden zwemmen voorbij
De mist is om kwart over zeven verdwenen, maar we zien geen karkas. Vreemd. Kan zijn dat het karkas nog wat meer terug ligt, stroomopwaarts, dat is dan helaas in de bocht achter een heuvel. Dan komt er iemand voorbij en meldt dat het karkas niet een stukje terug ligt, maar juist verderop, stroomafwaarts dus. Dus hup in de auto en een stukje verder. Deze plek heet de Grizzly Overlook, ook weer met parkeerruimte. We zien dat het karkas wel erg dichtbij ligt, je ziet zelfs de hoorn van de bizon. Joanna zegt direct dat het zo te gevaarlijk is: de wolven blijven wel weg, maar de beren komen echt naar het karkas, zelfs met mensen in de buurt. Daardoor zullen gevaarlijke situaties ontstaan, met beren die oversteken, verkeer een chaos, mensen die te dichtbij willen komen. We verwachten dat park rangers het karkas zullen wegslepen.
het bizon-karkas in de Yellowstone River
|
Het is inmiddels half negen. Wij willen om negen
uur met een park ranger de tour bij Uncle Tom's Overlook gaan doen, met een deel
van South Rim Trail. Dat gaan we ook maar gewoon doen, gister al de hele dag
gezeten, tijd om weer 's de benen te strekken. En we hebben nog helemaal niets
gezien van de Grand Canyon of the Yellowstone, dat wordt ook wel 's tijd. Dus we
verlaten de Grizzly Overlook en rijden een stukje naar de parkeerplaats van
Uncle Tom's Overlook, de park ranger staat al klaar. We trekken onze wandelschoenen
aan, dit kan best een stevig tochtje worden.
De park ranger vraagt waar iedereen vandaan komt en of we vandaag nog wildlife hebben gespot. Eén man vertelt dat ie vanochtend rond half acht een wolf over Canyon Bridge heeft zien lopen, dat is brug naar de South Rim Drive. Dat moeten we onthouden, wij rijden daar natuurlijk zo vaak langs, ligt tussen Canyon en de Hayden Valley (zie kaartje hiernaast). De brug ligt naast Howard Eaton & Wapiti Lake Trails. Dat wandelpad is sinds 6 juli dit jaar afgesloten, op die dag is voor het eerst in 25 jaar in Yellowstone een slachtoffer gevallen door toedoen van een grizzly-beer. Hij liep samen met z'n vrouw en ze verrasten een grizzly met twee kleintjes, het gevaarlijkste dat je kan gebeuren. De toedracht is niet precies duidelijk, maar ze liepen weg en de grizzly viel aan, om haar jongen de verdedigen. De park ranger vertelt over de geologie van Yellowstone, over de super vulkaan onder dit gebied, de laatste grote uitbarsting van 640.000 jaar geleden. We lopen naar Uncle's Tom Overlook. Dat is prachtig, met mooi zicht over de Canyon Bridge en de Upper Falls. In de canyon zijn twee grote watervallen: Upper en Lower Falls. Die benaming gaat over de locatie van de watervallen in het stroomgebied van de Yellowstone River, met Upper Falls natuurlijk stroomopwaarts en de Lower Falls meer stroomafwaarts. |
|
||
| © J. Chapple, Yellowstone Treasues, 2009 |
Uncle Tom's Overlook met de Upper Falls en Canyon Bridge
Na dit mooie uitzicht vertelt de park ranger over ijstijden, de gletsjers, de supervulkaan hieronder, etc. Nou, dat verhaal kennen we wel, wij gaan er vandoor. We lopen eerst Uncle Tom's Trail, een pad van 328 treden naar beneden (150 m dalen) langs stalen trappen en boardwalks voor het uitzicht van dichtbij op de Lower Falls. Veel hijgende mensen om ons heen die naar boven komen. Wat een donderend geraas van al dat water dat vlak voor je naar beneden stort.
Lower Falls
Wij lopen vrij gemakkelijk weer naar boven. We vervolgen onze wandeling over de South Rim Trail, leuk pad en niet al te druk. Na een uurtje of zo komen we bij Artist Point, je hebt hier een prachtig zicht op de canyon en de Lower Falls.
Grand Canyon of the Yellowstone, met Lower Falls
Het is rond half elf, we lopen terug naar het beginpunt en eten in Canyon. Tijd om weer 's te gaan kijken bij de Grizzly Overlook. Als we aankomen is het karkas inderdaad een eind verderop verplaatst, beter zo. We zien een aantal zeearenden op en bij het karkas (bald eagles) en veel raven. Verder niet zoveel spannends. We rijden een stukje naar het zuiden en zien bij Mud Volcano veel auto's stilstaan. Er zijn beren, we zien drie grizzlies, ma en twee jongen van anderhalf. We herkennen ze zelfs! Het zijn de beren van gister die lang bij het karkas zaten. Leuk hoor om ze weer te zien.
dezelfde drie grizzlies als gister
Om half vier gaan we naar onze cabin om te douchen en eten. Daarna weer naar het karkas, we horen dat de wolven van de Canyon Pack bij het karkas zijn geweest. Maar we hebben nog net geluk, we zien de Canyon Pack. Alle vijf de wolven mooi in beeld van de spotting scopes, in de buurt van hun rendezvous site, met het zwart witte alfapaar (goed te zien natuurlijk door hun opvallende kleuren) en de drie andere wolven. Prachtig gezicht, dat maakt deze dag weer meer dan geslaagd. Rond het karkas weer veel zeearenden en raven, die hebben ook een feestelijke maaltijd. In de wolvenspecial die nog volgt (deel 3), vertel ik wat meer over de relatie tussen wolven en raven. Rond acht uur gaan we terug naar de cabin, morgen willen we sowieso een hike doen.
 |
 |
|||
| een zeearend | een raaf |
| vorige pagina | volgende pagina |
