16 augustus 2011                            19˚C  

Om half zes zijn we uit bed, we zetten koffie voor in de thermoskan, dan koffers in de auto en weg. Mooi geweest hier in Cooke City, perfect voor bezoekjes aan Lamer Valley (15 - 20 minuten rijden) en de Beartooth Mountains (op zo'n 45 minuten). Ook heerlijk om goed te eten, vers met veel groenten, beter dan het eten in de parken.

Het is koud, het lijkt wel winter, bbrrr. Als we de bossen verlaten en Lamar Valley inrijden, zien we de groep wolf watchers al snel staan: op de parkeerplaats van Thunderer Trailhead. Een stuk eerder dan twee dagen terug. We stappen uit, kijken en luisteren. Rick heeft met z'n zender signalen opgevangen: vannacht is een aantal wolven bij Silver Gate wezen jagen, het plaatsje tussen de Northeast Entrance en Cooke City. En die komen straks hopelijk tevoorschijn uit de bossen. En schijnbaar komt nu ook uit andere richting een wolf op ons af, van de plek waar de pack gister een hert (mule deer) heeft gepakt. Veel drukte met wolven gister. We horen dat het hert snel op was; een aantal wolven heeft nog met de poten lopen sjouwen, lopend over de weg en richting rendezvous site. Dat gaat natuurlijk ook snel, je moet er net op het juiste moment zijn. We worden wel hebberig van die verhalen: we hebben al wolven gezien, dat maakt Lamar Valley al helemaal geslaagd. Maar nu willen we meer: een wolf van dichtbij zien, zou top zijn. Een wolf op de foto lijkt me ook geweldig, door alle verhalen sluipt dat er gewoon in. Daarom staan er 's ochtends ook zoveel wolf watchers, die willen en kunnen gewoon niks missen, totale verslaving.

Dan horen we waarvoor we hier staan: "I see a wolf coming in our direction." Nou, wij zien 'm niet. Het schijnt een grijs gekleurde wolf te zijn, komt recht op ons af, maar door het veld met sage-brush (laag struikgewas) valt een wolf met grijze kleuren totaal niet op. Door verrekijkers turen, met blote oog, niets te zien. Hij schijnt nu ook uit beeld te zijn, half liggend in dat sage-brush kun je 'm ook echt niet zien. Maar dan, plots, redelijk dichtbij, zien we een wolf voor ons langs lopen, van rechts naar links in een mooi half-rennend tempo, beetje dravend. Prachtig zeg! Ik maak nog een foto, maar er is al niks meer te zien.

Het is inmiddels iets voor zevenen, straks komt de zon op. We zien een tijdje niks meer, rijden een stukje verder naar Soda Butte (een niet meer werkende, hoge 'hot spring') en parkeren achter een stel dat ook door een scope tuurt. Die hebben een grizzly in beeld, in de verte, ze vinden die wolf watchers maar een stel malloten. Hahaha, het zijn echt twee verschillende groepen. We rijden weer terug, de wolf watchers staan iets verder naar het oosten, bij de Soda Butte Creek picnic area. Een kwartiertje later zien we weer een wolf, nu aan de andere kant van de weg tegen de bosrand. Dat kan dezelfde wolf van zonet zijn geweest, of één van de wolven die vannacht bij Silver Gate waren. Niemand die het weet, de Lamar Canyon Pack heeft een aantal grijs gekleurde wolven (yearlings) die lastig van elkaar zijn te onderscheiden. De zon schijnt, Rick en andere wolf watchers gaan naar de Lamar Valley Trailhead, kijken of die jagers van vannacht op de rendezvous site arriveren. Ook wij staan hier tot kwart over negen, maar we zien geen wolven meer. Tijd om naar Roosevelt Lodge te gaan, daar willen we ontbijten.

Vlak voor Roosevelt steekt een zwarte beer de weg over, kijk, dat is altijd leuk. Hij rent een heuvel op, ik kan nog net een foto maken, dan is ie achter de heuvel verdwenen. Samen met een fotograaf kijk ik nog even achter het heuveltje, maar de beer is verdwenen.

zwarte beer

Terug in de auto zien we de beer hard rennen, richting Roosevelt Lodge. Hij loopt tussen daar tussen de cabins, een park ranger die in de buurt is, schiet een waarschuwingsschot boven z'n kop, beren moeten uit de buurt van cabins blijven. Iets na tienen stappen we de Roosevelt Lodge binnen, jammer, het ontbijt is net voorbij. Bij het winkeltje kopen we dan maar een koek met koffie, smaakt niet echt lekker. We nemen de weg naar Mammoth, zijn daar nog helemaal niet geweest. Dan rechts van ons een ouderwets tafereel, mooi gezicht:

oude tijden herleven

We brengen even een bezoekje aan de Petrified Tree, leuk om te zien. Het stuk tot aan Mammoth vinden we niet echt bijzonder. Bij Mammoth bekijken we eerst het visitor center, prachtig gebouw, daar koop ik het boek "Yellowstone Wolves in the Wild," van James C. Halfpenny plus de "Wolf Chart" van Yellowstone Wolves 2011, dat is de geplastificeerde kaart met een overzicht van alle wolvenpacks en hun leefgebieden, handig voor straks bij Canyon. We hoorden van de wolf watchers in Lamar dat het bij Canyon en de Hayden Valley ook leuk kan zijn met wolven. We zijn benieuwd. Het is tijd om te eten, best leuke plek Mammoth, we eten een snelle hap, smaakt niet verkeerd. We rijden een klein stukje verder, gaan kijken bij de Mammoth Hot Spring Terraces:

	Mammoth Hot Spring Terraces

We doen het hele rondje over de boardwalk, hadden de terrassen wel iets mooier verwacht. Ook een groter deel met mooie kleuren. In zo'n anderhalf uur hebben we het gezien. We vervolgen onze weg naar Norris en vervolgens Canyon, hier zitten we komende zes overnachtingen. We bezoeken het visitor center en kijken daar een filmpje (mooi) en lopen een rondje langs de winkels en eettenten. Dan inchecken, we hebben een western cabin en zitten in een rijtje van twee, lekker rustig helemaal achterin. Als ik de koffers uit de auto haal, zegt de buurvrouw dat er net een aantal hertjes uit het bos komt (mule deer). Het zijn twee kleintjes met hun mama, altijd leuk. We eten in het Cafetaria, niet echt lekker, wel snel. We willen naar Hayden Valley om te kijken of er wat te zien is. Onderweg naar Hayden staat een mannetjes-elk te grazen.  

We volgen de weg door de Hayden Valley. Aan de zuidzijde bij de Wildlife Overlook, vlak voor Mud Volcano, staan mensen met scopes. Ze kijken naar een karkas in de Yellowstone River van een bizon, een mannetje dat waarschijnlijk is omgekomen na een gevecht met een rivaal. Bovenop het karkas staat een grizzly ervan te eten. De bizon is nog niet zolang dood, er zit nog heeeeel veel vlees aan. Hier gaan komende dagen leuke dingen gebeuren, hopelijk met veel wolven en grizzlies. Morgenochtend staan we vroeg op, eens lekker uitgebreid bekijken wat er allemaal gebeurt bij dat karkas. 's Avonds lezen we nog wat en zetten de wekker. Spannend morgen...