| homepage | foto's op flickr | voorbereiding | tips | gastenboek |
| begin reisverhaal | vorige pagina | volgende pagina |
14 augustus 2011 25˚C
De wekker gaat om half zes af, we blijven nog even liggen, dit is vroeg zeg. Dan toch eruit en de auto in. Op de voorruit zit wat ijs, het is tegen het vriespunt. Gelukkig hebben we ons thermisch ondergoed meegenomen van huis, dat komt nu erg goed uit. Dus met lange onderbroek, gewone broek en vier tot vijf kledinglagen moeten we het buiten wel even kunnen volhouden, de zon komt pas na zeven uur op.
We rijden naar Lamar Valley. Bij de parkeerplaats van Trout Lake zien we een grizzly; we kijken even, maar gaan gauw door, we willen wolven zien. Als we zo rond kwart over zes de auto neerzetten bij de parkeerplaats voor paardentrailers (Lamar Valley Trail), zijn we niet de enigen. Ja, ook de gele auto van Rick McIntyre staat er, dat is een goed teken. We zien totaal iets van 30 kijkers, waarvan een stuk of tien wolf watchers, die staan hier elke ochtend en avond met van die spotting scopes. Ze kijken naar een heuveltje onder Druid Peak, dat is de berg waarnaar in 1996 de beroemde Druid Peak Pack is vernoemd. We zijn allemaal stil, fluisterend praten, wachten en wachten...
Yellowstone wolf-watchers, met links Rick McIntyre en hiervoor Kathy.
|
Dan, plots, gebeurt het! JA! De eerste wolf watcher meldt dat ie wolven ziet, de tweede ook... we pakken de verrekijker en kijken ademloos toe hoe een aantal wolven bovenop het heuveltje aan het spelen is. We zien wolven! Echt geweldig. Het is nog schemer, met het blote oog zijn ze niet te zien. We mogen door de scopes van Rick en Kathy kijken, de wolven zijn prachtig in beeld. Na een minuut of drie zijn ze weer verdwenen. Dit was helemaal top en het vroege opstaan en wachten meer dan waard. Rick vertelt dat we vijf pups en een yearling (één jaar oude wolf) hebben gezien van de Lamar Canyon Pack. We hebben ze gezien op hun rendezvous site. Dat is de plek waar wolven van een pack elkaar ontmoeten, waar de pups naartoe worden gebracht als ze wat ouder zijn. Ze verlaten namelijk hun wolvenhol definitief in juli. De yearling is hun oudere zus of broer, die vorig jaar is geboren en nu als babysitter fungeert. Het alfapaar, de leiders van de roedel (genaamd F-06 en 755M), is waarschijnlijk op jacht met de rest van de groep, bestaande uit één andere volwassen wolf (754M) en nog drie yearlings. Hiernaast: de wolven waren op die gemarkeerde heuvel. |
|
||
| Druid Peak en de rendezvous site van Lamar Canyon Pack |
Om kwart over zeven gaan we terug naar onze cabin, de wolf watchers pakken ook hun spullen in. We gaan nog even een uurtje slapen, daarna ontbijten. Dan pakken we weer onze wandelspullen, we willen in Lamar Valley wandelen. De parkeerplaats van de Lamar Valley Trail, een klein stukje voor de parkeerplaats waar we vanochtend stonden, staat al vol. We kunnen de auto iets verderop in het grind zetten, dan is vierwielaandrijving toch erg makkelijk. We doen de wandelschoenen aan, insmeren, rugzakken op en steken het bruggetje over. Hier staan vaak vissers, nu ook weer.
|
|
|
|||
| start van de Lamar Valley wandeling | Soda Butte Creek |
De zon schijnt fel, het is warm. Vanwege de hoogte in Yellowstone (we zitten rond de 2.400 m) en de felle zon, moet je je echt goed beschermen: zowel met zonnebrand, donkere zonnebrillen, petten en veel water. Je kunt je nu in de zomer niet goed genoeg tegen de zon beschermen. Ook onze broeken en shirts hebben UV-bescherming, dat is met veel wandelkleding. Eigenlijk hebben we continu hetzelfde weer: 's avonds en 's nachts zeer fris, overdag veel zon, tussen de 20 - 25 graden. Soms ontstaat aan het einde van de middag een regen- en onweersbui, maar dat is met een half uurtje voorbij. We lopen verder, zien een pronghorn-antilope en draaien de Lamar Valley in. Mooi zeg. Maar toch niet zo mooi als Pelican Valley, dat was wel uitzonderlijk.
Lamar Valley
Na zo'n 5 km draaien we om; we zijn dan vlak voor de plek waarvan links uit het dal een ander stroompje komt, hier gaan we ook zitten om te eten. Vlak hiervoor zagen we een havik in een boom zitten, mooi. Hier begint ook de echte, ruige Lamar Valley, met de vele beesten die hier rondstruinen en proberen te overleven.
wij draaien om, de ruige Lamar Valley gaat verder
We lopen vrij vlot terug naar de auto, onderweg nog even bijkomen in de weinige schaduw van een aantal bomen. Dan naar Roosevelt Lodge, om vijf uur eten we in het restaurant, dat smaakt prima. Tegen zeven uur 's avonds staan we natuurlijk weer bij de wolf watchers. We zijn nog helemaal vol van wolven spotten. Maar helaas, we zien geen wolven. Wel weer twee grizzlies, tsjonge zeg, het barst hier van die beesten. Wolf watchers hebben trouwens weinig met grizzlies, die hebben alleen oog voor wolven. Als er echt veel spektakel is, willen ze hun scope nog weleens draaien naar een grizzly, maar meestal niet. Ze verbazen zich nog het meest over vissers, die zomaar tussen grizzlies op hun gemakje staan te vissen. Als een grizzly echt dichtbij komt, kiezen ze een andere plek. Om een uur of acht hebben we het gezien, lekker naar de cabin, wat lezen en slapen. Morgen gaan we weer wandelen in de Beartooth Mountains, geen wolven spotten, dat doen we de dag erop, als we naar Canyon rijden.
grizzly in de Lamar Valley
Voor iedereen die meer interesse heeft in de wolven van Yellowstone, hieronder de special in 3 delen. Vandaag deel 1, de rest volgt hierna.
|
Yellowstone wolves DEEL 1 De
terugkeer van wolven in 1995 en 1996 Volgens kenners leefden er ooit wel 2 miljoen wolven op het Noord-Amerikaans continent. Ondanks hun aantallen, hun slimheid, hun snelheid en kracht, nadat de mens kwam waren ze binnen een paar eeuwen in 95% van hun leefgebied verdwenen. Zo rond de jaren '60 waren er nog maar een stuk of 500 over. Wolven zijn het symbool van wildernis, van individualiteit, van overleven in zware, winterse omstandigheden. Na het besluit van de terugkeer van wolven in Yellowstone, begon eind 1994 de zware klus om een aantal wolven in Canada te vangen. Aan Canadese wolvenjagers was de prijs van $ 1.500 geboden voor het vangen van een levende wolf. Voor een dode wolf kregen ze normaal gesproken $ 500. Het eerste contact vanuit Yellowstone met de wolvenjagers is gelegd door Carter Niemeyer; door het winnen van een wedstrijd wolven-fillen won hij vertrouwen van de Canadese jagers en kon het vangen beginnen. Dat was in de omgeving van Hinton, iets ten oosten van Jasper NP. Een aantal wolven werd gevangen, gemerkt en weer uitgezet. Ze keerden vervolgens terug naar hun roedel, waar ze met radiosignalen zijn opgespoord en vanuit een klein vliegtuig verdoofden schutters in één keer zoveel mogelijk wolven. Zo zijn eind 1994 de eerste drie roedels ontstaan en begin 1995 in Yellowstone uitgezet. |
|
Situatie 1995:
De wolven hebben geen namen, maar nummers. De letters erachter duiden of het een vrouwtje is (Female) of een mannetje (Male). Maar die letter spreek je vervolgens niet uit. Als je met wolf watchers een wolf spot, hoor je bijv: "Yes, that's definitely 712, all black." Grappig hoor, die taal. Vervolgens is zo'n familiegroep 10 weken opgevangen in een omheind terrein, van zo'n 4.000 m². De Crystal Creek Pack bij Crystal Creek, de Soda Butte Pack bij Soda Butte, etc. Het idee om zoveel mogelijk wolven van één bestaande pack te vangen, komt doordat ze dan veel minder stress ervaren, ze zijn immers met familie. Tweede reden is dat het voorkomt dat de wolven na vrijlating terugkeren naar Canada. De winter erop, eind 1995, zijn opnieuw wolven in Canada gevangen, nu niet in Alberta, maar in British Columbia. Begin 1996 zijn de volgende wolven uitgezet:
In 1995 zijn 14 wolven uitgezet, in 1996 zijn dat er 17. Totaal gaat het dus om 31 wolven uit Canada, met de hoop dat ze definitief zullen overleven en volgende generaties op de wereld kunnen zetten. Er is goed gekeken of de wolven in Yellowstone kunnen overleven. En dat moet lukken, omdat deze Canadese wolven gewend zijn te jagen op elks (wapiti-herten), ook in hun nieuwe leefgebied is dat de voornaamste prooi. |
prachtig boek, van James C. Halfpenny
Het vervolg? Zie deel 2 van de wolvenspecial verderop in dit reisverslag.
|
| vorige pagina | volgende pagina |
