homepage foto's op flickr voorbereiding tips gastenboek
    begin reisverhaal vorige pagina volgende pagina

 

8 augustus 2010                            17˚C overwegend zonnig 

Hotel Finse 1222 ligt, hoe kan het ook anders, op 1.222 m hoogte en je zou denken dat dat niet zo hoog is. Maar dit is de Hardangervidda: het grootste bergplateau van Europa (8.000 km²) en een zeer ruig landschap. Het bestaat uit meren, stenen en rivieren en bergen, het is zeker niet vlak. Het is de meest zuidelijke plek van Europa waar arctische natuur voorkomt vanwege de combinatie bergplateau en de ligging rond de 60ste breedtegraad: lange winters en korte zomers, waarbij de sneeuw tot ver in juli kan blijven liggen. Hier zit je in een gebied met rendieren en ijs, eenjarige planten komen hier niet voor, insecten hebben drie seizoenen nodig om zich van larve tot insect te ontwikkelen. Met een gemiddelde hoogte van 1.000 tot 1.250 meter, zonder bomen en zonder bewoning, is het een geweldig gebied om te (berg)wandelen. Hoe veelzijdig het is, zie je in de reisverslagen van komende dagen. Als we opstaan kijken we uit op de Hardangerjøkulen, de enorme gletsjer die voor het hotel ligt. Het is windstil met volop zon, prachtig zicht tijdens ons ontbijt:

 Hardangerjøkulen

vanuit Hotel Finse 1222 zicht op het meer Finsevatnet en de gletsjer Hardangerjøkulen

 

Vanaf het grote gletsjerveld stromen meerdere gletsjertongen omlaag. Wij gaan vandaag naar twee van die gletsjertongen: helemaal links is dat Blåsen en recht voor ons ligt Middalen, dat lijkt ons wel een mooie wandeling en is zo'n 15 km met 400 m stijgen. Het ontbijtbuffet smaakt geweldig en is zeer uitgebreid, zowel warm als koud, en na afloop maken we ons eigen lunchpakket. Rond kwart voor tien gaan we op pad, eerst langs de grote hut van DNT om vervolgen de dam over te steken van het Finsevatnet. Dan is het eigenlijk recht op Blåsen af, de meest linkse gletsjer vanuit ons hotel gezien. Het pad gaat dwars door het ruige, rotsachtige gebied. Het is redelijk vlak, makkelijk lopen. Wat prachtig hier zeg.

 van Finse naar Hardangerjøkulen

onderweg naar Blåsen, de linker gletsjer

 

Rechts voor ons hebben we zicht op de berghelling Nordre Kongsnuten. Links daarvan ligt de gletsjertong Blåsen, hieronder op de foto kun je nog net de bovenkant zien, daar gaan we nu eerst heen. Dan lopen we onderlangs de bergrug helemaal naar rechts, tot onderaan dat sneeuwveld, onder die bolvormige berg. We lopen dan langs dat sneeuwveld omhoog en komen links naast die bolvormige berg uit. Vervolgens lopen we verder links over de bergrug naar het hoogste topje in het midden. Vanaf dat punt schijn je een fantastisch uitzicht te hebben over de Hardangerjøkulen. We zullen zien.

 Nordre Kongsnuten

de berghelling Nordre Kongsnuten, daar staan we straks bovenop

 

Via een hangbrug steken we het riviertje de Styggelvane over en lopen dan langzaamaan omhoog om uitzicht te krijgen op de gletsjer Blåsen. Om twaalf uur staan we bovenop de helling met uitzicht op de gletsjertong, prachtig. Hier gaan we even lekker zitten om uit te rusten, de schoenen weer uit. We zien andere wandelaars nog wat verder doorlopen, naar de gletsjer, wij blijven hier en genieten van het landschap om ons heen.

 Blåsen

Blåsen

 

We gaan weer verder, zijn pas op ongeveer een derde van de wandeling en moeten nog wel even. We lopen zonder een pad te volgen naar de schuilhut Appelsinhaugen. Dat doen we door onderlangs de berghellingen van de Kongsnuten te lopen, langs een aantal meertjes in het morenegebied. Vanaf de schuilhut moet een pad schuin omhoog lopen naar de toppen van de berghelling, wij nemen de kortste route en gaan recht omhoog. Dit gaat dwars over grote rotsblokken, opletten waar je je voeten zet. Een stel Nederlanders, ook met de ANWB Wandelgids in de hand, volgt het pad. Als we ze bovenop spreken vertellen ze, dat op hun route ook nauwelijks sprake was van een pad. Afijn, we zijn waar we graag naartoe wilden, om half twee staan we bovenop de berg met een geweldig zicht op de Hardangerjøkulen. Links en rechts zien we de gletsjers naar beneden stromen, prachtig, prachtig.

zicht op Hardangerjøkulen

 bovenop de Nordre Kongsnuten hebben we een geweldig uitzicht 

 

Het Nederlandse gezin zit hier ook hun boterhammen te eten. Het is fris, er waait een windje, we hebben onze softshells aan. Zo is het goed uit te houden. De Nederlanders stappen op, ze moeten hun trein vanuit Finse halen, wij blijven nog even genieten van de weidse uitzichten. Zo rond kwart over twee stappen we ook maar 's op, het is tijd voor de daling van 400 m en iets van 6 km teruglopen naar ons hotel. Bovenop met de zelfontspanner nog even een foto:

 op de top

we staan op de top!

 

Het is een uur inspannend dalen, voorzichtig met elke stap. Bij de schuilhut gaan we weer even zitten, lekker met wat snickers en een slok water. We lopen ook weer in ons t-shirt, de bewolking is wel toegenomen, zoals vaker 's middags. Om kwart over vijf zijn we terug bij ons hotel, de hele dag lekker actief buiten geweest. We reserveren voor het diner van zeven uur en gaan douchen en bijkomen. Het eten is wederom heerlijk, wat een verwennerij. Het is hier wel prijzig, maar dat is het allemaal waard.

      vorige pagina volgende pagina