homepage foto's op flickr voorbereiding tips gastenboek
    begin reisverhaal vorige pagina volgende pagina

 

29 juli 2010                                    23˚C overwegend bewolkt

De verwachting was een zware depressie met regen vanuit Zweden, toch is het weer beter dan verwacht. We rijden naar Lom, parkeren de auto op de grote parkeerplaats bij de staafkerk, denk dat we die morgen 's gaan bezichtigen. We trekken de spullen aan, drinken de koffie op en steken om elf uur over naar het centrale plein, met het gemeentehuis. Erachter start de wandeling. We vinden het pad snel en beginnen aan de klim. Poeh, die is heel fors, na een half uur gutst het zweet langs onze hoofden en ruggen. Nog zo lekker: de muggen zoemen om onze oren. We zijn hier laag én in een bos, dus die krengen zitten er ook weer volop. We zijn met DEET goed beschermd; we zien ook een jong Japans gezin omhoog gaan, ingepakt tegen de muggen, met handschoenen en doeken, da's helemaal zweten. Snel daarna ons eerste uitzicht op Lom en het Ottadal.

 Lom

zicht op Lom

 

Dit valt niet mee, die 600 m stijgen (totaal 2 uur). Hopelijk vergoedt straks het uitzicht alles, daar doen we het voor. Het valt een beetje tegen, je kunt wel zien dat we nu fors hoog zitten (Besshø, 1.000 m), we komen beneden uit het dal bij Lom dat op 400 m hoogte ligt. Er gaat een pad via de berg Læshø (1.204 m) en dat betekent over de bergrug, wij gaan echter via Soleggen, een ander pad achterlangs.

 het pad naar Soleggen

we staan bovenop de berg bij Lom, nu naar Soleggen

 

Hier bovenop houden we wel van: boomloos en lekker ruig. We eten onze broodtrommeltjes leeg, daarna dalen we af naar het Meadalen en lopen over een onverharde rijweg. Met koeien, woonhuizen, auto's en veel elektriciteitsmasten is dit niet echt waar we voor komen. We arriveren bij Soleggen, een boerengehucht waar je wat kamers kunt huren.

 Soleggen

het gehucht Soleggen

 

We zien ook het kanaaltje dat al halverwege de 18e eeuw is aangelegd ter irrigatie van het droge bouwland in het Ottadal; het is zo'n 20 km lang. Dan gaan we weer een stukkie omhoog en komen via het bos en een bergmeer (Ausavatnet; 1.020 m) op de bergrug met zicht op het Ottadal. We rusten wat. Andere wandelaars zien we over de bergrug vanaf Læshø komen, het zijn Nederlanders, ze hebben genoten van de uitzichten. Hebben we dan toch het mindere pad genomen? Afijn, het uitzicht nu biedt veel goeds:

 even uitrusten

even bijkomen

 

Na een kwartier gaan we verder met de daling door de bossen, daar zijn we wel weer even zoet mee. We krijgen een prachtig zicht op het Ottadal (rechts) en het Bøverdalen (links):

 zicht op het Ottadal

het Ottadal

 

Om zes uur staan we weer op de parkeerplaats. Moe. Goh, wat hebben we gezweet op de weg naar boven. Weet nou niet of die zware klim de spaarzame hoogtepunten waard was, denk van niet. (Zie de pagina met Tips voor een overzicht van al onze wandelingen met informatie over afstand, stijging en onze waardering.) We stappen in de auto en rijden in ruim een half uur terug naar Vågåmo. Bij de supermarkt doen we boodschappen voor twee dagen, dan douchen, lekker eten, foto's bekijken, lezen en slapen.

      vorige pagina volgende pagina