20 augustus 2012                              30˚C  

"It is not the destination, it's about the journey." Dat is zo'n beetje ons motto, vandaag helemaal. Actief ontspannen in de buitenlucht, goed voor lichaam en geest, daarvan krijgen we energie. De bergwandeling van vandaag leidt ons naar Silver Lake, maar we krijgen het meer niet te zien. Te zeer verscholen in de diepte en tussen de bomen. 

We willen vandaag vroeger dan gister vertrekken, maar dat lukt niet. Eerst weer naar de Mazama Store, we zijn ervan afhankelijk: ontbijt, lunch en koffie. Prima tent. Deze keer nemen we ons ontbijt mee naar de veranda, vooral de koffie is helemaal zoals het hoort. Het is in de winkel gelukkig minder druk dan gister, alle weekendgasten zijn nu weer terug richting Seattle.

Rond half tien weer de autorit naar boven: 1.400 hoogtemeters stijgen. We zetten de knop in de auto op 4WD, dat rijdt beter. We zien en zagen gister ook wel gewone auto's bovenop de pas, maar dat is lastig rijden. De weg is zeker niet geschikt voor kempers... Om elf uur hebben we onze wandeluitrusting aan, sjouwen iets meer water dan gister, nu elk zo'n 2½ ltr, we gaan langer wandelen. Ook iets meer OFF! op onze benen, armen en gezicht. Er zijn weliswaar niet heel veel muggen en andere prikbeesten, maar we zijn toch teveel gestoken, moeten nu regelmatig op armen en benen krabben, niet fijn. Ook zo'n daas kreeg me gister te pakken, pokkebeesten. Dus nu volop met DEET gespoten, we zijn beschermd. 

We starten op 2.104 m, iets hoger dan gister, één parkeerplaats verderop. De wandeling is totaal 14.8 km met 550 m stijgen en natuurlijk ook weer dalen. De foto hieronder toont het startpunt en een groot deel van de wandeling naar Silver Lake: het pad begint linksonder in de hoek, een stevig stuk dalen over een rotspad en loopt dan heel duidelijk zichtbaar door een groene bergweide. We lopen vervolgens continue over bergweiden en stukjes bos, zeg maar links boven het diepe dal. Die route volgen we zo'n 7 km: het is alleen maar wildernis, geen huizen, geen wegen, alleen maar puur natuur. We zijn twee andere wandelaars tegengekomen en vier vrouwen te paard. 

de hike naar Silver Lake

Zoals gezegd, na een half uur worden we ingehaald door paarden: de dame voorop leidt de hele club, de drie dames erachter gaan vandaag onderzoek doen bij Silver Lake: 'vegetation research.'  De paarden en ezels gaan net wat harder dan wij, na een kwartiertje zijn ze uit ons zicht verdwenen. Op sommige stukken best een lastig pad, ook de beesten moeten goed opletten.

met paarden uit op onderzoek

Wij stoppen even na ruim een uur lopen, in de schaduw van wat bomen. Het is nog redelijk fris, onder de 20 graden, hierboven wordt het niet warmer dan zo'n 21 tot 22 graden, ideale wandeltemperaturen. We eten een koek, lekker. Zijn ook al zo'n beetje halverwege Silver Lake, lopen een tempo(tje) hoger dan gister. We gaan verder, zien twee pika's tussen de rotsen rennen. Krijg ze bijna nooit op de foto, ze zijn zo snel. Ook veel grondeekhoorns, links en rechts op en over het pad, leuk. Na nog eens een uur en een kwartier zijn we bij Silver Lake. Ons wandelboek meldt dat de hike naar beneden niet de moeite waard is, een stukje naar rechts heb je zicht op het meertje. Maar we kijken en zoeken, ook links, geen meertje te zien. We geven het op, gaan zitten en eten onze lunch. Het uitzicht terug het dal in, waar we vandaan komen, is ook prachtig:

het dal beneden: Middle Fork Pasayten River valley

Vervolgens de 7 km terug. Soms zijn de bergweiden één en al bloemen, je ruikt het al van verre. Dit is de tijd om dat hier in de North Cascades te zien, de sneeuw ligt hier zeker tot half juli, wandelen kun je dan ook pas vanaf die tijd. Hier valt veel meer sneeuw dan in de Rocky Mountains. Het wereldrecord sneeuwval ligt in handen van Mount Baker, hier iets verderop. In de winter van '98 - '99 viel er 95 feet sneeuw, dat is 28.9 meter. De reden dat hier zoveel sneeuw valt, komt door de ligging vlak aan zee en de hoogte van de Cascade Mountains, waardoor de warme, vochtige zeelucht tegen de bergen botst, stijgt, afkoelt en als sneeuw neervalt. En vanaf half augustus is het zomer:

bloeiende bergweide

Om half zes zijn we terug bij de auto. Vlak voor de parkeerplaats zien we drie jonge marmotten, schattig. We puffen wat uit en dan de autorit voorzichtig weer naar beneden. In het dal bij Mazama is het nog 29 graden, poeh. Bij de lodge snel douchen, we zijn weer best vies. We eten 's avonds opnieuw bij Freestone Inn, zien ook weer veel hertjes. Dan op de kamer nog koffie, wat lezen en dit reisverslag in elkaar draaien. Dan slapen.

jonge marmot		Columbian ground squirrels		mule deer