31 juli 2009                                  21˚C  

Heerlijk geslapen. 's Nachts is het pikkedonker en fris. De natuur ruikt ook zo lekker, net zoals overal in de Rockies. Beetje kruidige, zoete lucht, om verslaafd aan te raken (en dat zijn we dan ook). Echt wel andere luchten dan wij gewend zijn in het Rijnmondgebied.

Ik kijk uit het raam en zie de zon. Lekker. We gaan vandaag maar 's wandelen waar niet veel bezoekers heen gaan: Linda Lake. Na het ontbijt praten we weer even bij met het Canadese stel. Zij doen vandaag Odaray Grandview. Wij verlaten vanmiddag Lake O'Hara, hebben niet zo heel veel tijd om te lopen: om vier uur brengt de bus ons terug naar de parkeerplaats aan Hwy 1. En Linda Lake lijkt ons wel wat: vrij vlak, en dat komt wel goed uit, heb een beetje pijn in een spiertje naast m'n rechterknie. Kijken hoe dat gaat.

We lopen eerst naar de Elizabeth Parker Hut, dat is een kleine kilometer. Het pad loopt door naar Lake McArthur en Odaray Grandview, maar wij slaan hier rechtsaf over een paar planken en een bergstroompje en komen op een bergweide naast een meertje. Dit was voorheen een campingplaats en de natuur is zich nu langzaam aan het herstellen van alle menselijke activiteiten (zie foto hieronder).

bergweide en meertje naast Elizabeth Parker Hut

We lopen 2.2 km door het bos. Toch niet echt een heel simpele wandeling, we lopen nauwelijks vlak en moeten goed opletten vanwege de vele boomwortels en losse stenen en rotsen. Zo rond half elf zien we de Morning Glory Lakes. We zijn even de enigen en genieten van de rust en vredigheid. We gaan er bij zitten, andere wandelaars passeren ons en genieten ook even van de meertjes.

Morning Glory Lakes

We gaan verder, het is nog maar een klein stukkie naar Linda Lake. Als we er vlak langs lopen, is het nog niet zo mooi. We lopen nog wat verder, naar de bloeiende alpenweiden. Om twaalf uur keren we om, we willen wat eten bij Linda Lake en dan terug naar de lodge, zodat we daar rond drie uur zijn. Bovenop een verhoging langs het meer hebben we een prachtig zicht op Linda Lake: die kleur, die helderheid, zie de stenen in het water langs de rand, prachtig gewoon:

Linda Lake

Om drie uur zijn we terug. Vlak daarna komt ook het Canadese stel terug van Odaray Grandview. Ze hebben genoten. Op het bord staat dat er vanochtend een grizzly is gespot op hun wandeling, maar zij hebben de beer niet gezien. We praten tot onze bus vertrekt, nog even emailadressen uitwisselend. Ik stap naar Alison, en meld haar dat we volgend jaar waarschijnlijk niet terugkomen. Vraag aan haar, dat indien we over een paar jaar terug willen komen, ik met haar contact mag opnemen om weer een aantal overnachtingen te reserveren. Dat vindt ze goed. Prima, ook weer geregeld. Hier komen we nog wel terug, Lake O'Hara is de absolute top van de Canadese Rockies.

Onze koffer staat al in de bus. We nemen afscheid en vertrekken. Na een half uurtje staan we op de parkeerplaats. De spullen gaan onze huurauto in en we rijden naar Banff, hebben daar één overnachting. In verband met de drukte op Hwy 1 (wegwerkzaamheden), nemen we de Bow Valley Parkway en zien nog, voordat we daadwerkelijk de 1A oprijden, een grizzly. Geen foto, want de grote beer stapt net daarna het bos weer in.

We zitten in Banff in dezelfde lodge als vorig jaar, de Banff Aspen Lodge, maar hebben nu een veel mindere kamer. Logisch ook, want deze is een maat goedkoper en dat betekent een oudere, niet-gerenoveerde kamer op de begane grond. Maar ja, het is voor één nacht en we zitten aan Banff Avenue. Na het douchen gaan we eten bij Earls, dat is maar vijf minuten lopen en een mooie afsluiting van drie dagen Lake O'Hara.