27 juli 2009                                  20°C  

Vandaag echt een bijzondere dag. Na het ontbijt en onze lunch te hebben gehaald (die overheerlijke bagels) rijden we om kwart voor acht weer naar Banff NP; zo'n 9 km voorbij het dorp slaan we af naar Sunshine, want we willen gaan wandelen bij Sunshine Village. De weg naar de parkeerplaats van Sunshine is zo'n 8 km lang, ik rijd en Annabelle ziet plots rechtsboven van de weg iets zitten, ze roept dat ze een leeuw ziet, een poema. Ik stop en rijd een stukkie naar achteren. De poema zat rechtop en loopt nu op z'n gemakje naar de bosrand, we zien hem in de regen heel duidelijk. Ondertussen sta ik naast de auto en heb het fototoestel in m'n hand, zet 'm op extra stabilisatie en zoom helemaal uit (18x) en krijg de poema een aantal keer goed voor de lens. Heel bijzonder, deze beesten laten zich zelden zien.

		...neemt de situatie nog eens op en is verdwenen

Zo, deze dag kan al niet meer stuk. Wat was dat mooi om te zien zeg. De weg is rustig, niemand heeft de poema verder gezien. Op de parkeerplaats van Sunshine kopen we de buskaartjes voor de rit naar Sunshine Village, over deze steile weg rijdt alleen deze shuttle bus van 1.675 m naar Sunshine Village op 2.195 m. Vandaag staat de wandeling over de 'sunshine meadows' naar Citadel Pass op het programma. Een vrij lange tocht van 18.6 km met een geschatte stijging van zo'n 700m. Hier zijn we wel de hele dag zoet mee, hopelijk zijn de bloemetjes al goed opgekomen, maar denk dat we nog iets aan de vroege kant zijn, pas eind augustus is het op deze hoogte volop zomer (het groeiseizoen is maar 45 dagen per jaar). Maar alleen vandaag komt het ons goed uit, morgen nog een dag (met wat slechter weer) en na Lake O'Hara gaan we naar de USA.

Om half tien gaan we op pad. Je loopt door één van de mooiste gebieden van de Rockies vanwege zo'n groot areaal aan bergweiden. Over het algemeen loop je redelijk vlak, maar met een aantal tussentijdse (gemene) stijgingen. Na 9.3 km sta je op Citadel Pass en kijk je vervolgens uit op Mount Assiniboine, althans, als je geluk hebt en de Canadese Matterhorn niet in wolken is gehuld. We hebben op weg hierheen al een bui gehad, maar het weer ziet er nu goed uit. In het eerste deel nog weinig bloemetjes, maar het is al wel ontzettend mooi:

de eerste km's over de meadows

Genieten zeg. We hadden de eerste bus omhoog en de meeste andere wandelaars lopen de korte wandeling naar Rock Isle & Grizzly Lakes. Ook best mooi (we zien ze liggen), maar deze wandeling is waar het hier om gaat. Healy Pass is een andere bestemming, dat is de andere kant op en die hebben wij vorig jaar gelopen, ook daar is een aantal wandelaars heen. We lopen dus helemaal alleen in deze prachtige natuur. Om elf uur hebben we 5 km gelopen en staan we op 2.393 m met beneden zicht op Howard Douglas Lake. De bergweiden staan hier vol met bloemen, wat mooi...

bloemige bergweiden vlak voor Howard Douglas Lake

Aan het meertje hebben we onze eerste echte rustpauze, dus schoenen uit en even lekker bijkomen in het zonnetje. We eten een 'power bar', mijn favoriete smaak is de 'chocolat and peanut butter'. En je merkt het vrij snel hoor, zo'n hap tussendoor, geeft echt even een boost aan energie. We lopen verder en om half één bereiken we Citadel Pass. Daar zitten nog drie andere wandelaars, we kijken uit op het bergmassief van Mt. Assiniboine Provincial Park. Mooi zeg, helaas zit Mt. Assiboine (3.618 m) zelf in de wolken. Hier eten we onze bagels en genieten van het uitzicht en de zon. Na een klein uurtje stappen we weer op, we moeten natuurlijk wel de shuttle bus terug halen.

Citadel Pass

Regelmatig kijk ik even over m'n schouder naar achteren, en na een tijdje is Mt. Assiniboine wolkenvrij. De berg lijkt toch echt wel op de Matterhorn. We zien ten oosten van ons donkere wolken, het regent in de verte en we horen het wat donderen, maar het komt gelukkig niet onze kant op. Bovenop bij het meertje komen we weer een andere wandelaar tegen, hij heeft veel fotoapparatuur bij zich. Hij vertelt dat ie wat rondloopt en wacht op mooi licht vanaf een uur of vijf. De laatste shuttle bus laat ie schieten, hij loopt wel terug naar de parkeerplaats. Getver, moet er niet aan denken om dat saaie stuk te lopen. Dan maar wat minder mooi licht en lekker met de bus naar beneden tuffen. Wij zijn net voor half vijf terug en stappen direct in de bus. Om vijf uur zijn we weer op de parkeerplaats van Sunshine. Echt een geweldige wandeling.

Mt. Assiniboine

In het gebouw van de kaartverkoop frissen we ons op in het toilet en trekken we schone shirts aan. Zo, nu kunnen we redelijk fatsoenlijk naar Banff om aan tafel te schuiven bij Earls. Dat smaakt wel na een lange wandeling. Dan rijden we terug naar Canmore voor koffie bij Starbucks en dan lekker douchen. We lezen nog wat en gaan dan lekker slapen, na een topdag in de Rockies.