5 augustus 2009                            22˚C

Het eerste deel van de wandeling loopt door bossen, met geleidelijke stijging. Des te hoger we komen, des te meer bergweiden we zien en steeds minder bos. En mooi hoor, overal zien we prachtige weiden helemaal in bloei staan. Dit is natuurlijk echt zomer, het groeiseizoen is maar kort. Als we de Siyeh Creek oversteken zo rond half elf, houden we even rust. Altijd goed om zo tussen één of anderhalf uur een kwartiertje te rusten. En bij een stromende beek is dat extra fijn: schoenen en sokken gaan uit, verfrissend voor je voeten, verkoelend windje, echt even bijkomen. We vinden de wandeling geweldig, erg mooi.

bloeiende bergweide

Voor en achter ons lopen andere wandelaars. Gelukkig loopt het merendeel naar Siyeh Pass en verlaat dit pad. We lopen dus weer vrijwel alleen. Op de foto's hieronder van ons beide zijn we boven de boomgrens en kun je het gehele wandelpad overzien tot aan Piegan Pass, daar aan het einde met een stukje rechtsboven de sneeuw. Maar goed ook dat het niet druk is, het pad is best smal. Als je elkaar wilt passeren, moet je echt even opzij stappen en op een veilige plek staan.

Genieten hoor. Links van ons mooi zicht: Piegan Mountain, het dal met de GTTS road in de diepte en verderop de hoogste toppen van het park met de Continental Divide. Dit zijn de weidse uitzichten waarvoor we hier komen. Langs het pad groeit nauwelijks nog wat, alleen maar steen en rots. In de verte zien we een aantal 'bighorn sheep', ze komen onze richting op.

uitzicht op Siyeh Bend, daar staat de auto

Om half twee staan we op Piegan Pass (2.307 m). Aan de ene kant het dal waar we vandaan komen, aan de andere kant het dal met helemaal aan het einde om de hoek Many Glacier. Achter de bergen aan de linkerkant ligt Grinnell Glacier; rechts achter de bergen Cracker Lake. We zien marmotten om ons heen. Tijd voor de lunch, we zoeken een lekker plekkie op. Na een half uurtje komen twee andere wandelaars omhoog, die komen vanuit Many Glacier (zo'n 20 km). We kennen het stel, gister gezien in het winkeltje bij Swiftcurrent Motor Inn en met het avondeten zaten ze aan een tafeltje naast ons. Ze herkennen ons ook, we raken aan de praat. Ze doen een meerdaagse tocht, hebben volle rugzakken. Even verderop zetten ze hun tentje op, hopelijk blijft het goed weer.

Piegan Pass

We gaan terug. De bergschapen zijn nu ook bovenop de pas gearriveerd. Rustig staan ze op een rijtje te grazen van het kleine beetje groen dat boven de stenen en rotsen uitkomt. De bewolking boven de Continental Divide neemt toe, boven ons zien we ook wat meer wolken. We lopen een uur terug en rusten weer bij de Siyeh Creek en lopen daarna door naar de parkeerplaats. Heerlijke tocht geweest, genieten.

Na het douchen rijden we vlak bij het tankstation de weg naar boven, we gaan eten bij Johnson's Café. Prima eettentje: vers, gezond en alles zelf klaar gemaakt, dat is toch altijd het lekkerst. Daarna wat we al vaker hebben gedaan, namelijk naar Many Glacier voor een lezing met als titel "After the party is over...".  Leuk zeg, over de winterperiode in Glacier Park. Dieren trekken naar zuiden (o.a. veel vogels), houden een winterslaap (beren, marmotten) of proberen te overleven (wolven, berggeiten, bergschapen, pika's). Bij Lake McDonald en St. Mary trekken park rangers met bezoekers het park in en geven uitleg over de winterse omstandigheden in het park. Interessant.