3 augustus 2009                            27˚C  

We ontbijten weer goed en stevig in het restaurant en halen onze lunch beneden in het winkeltje. De rekening van het hotel is al onder onze deur geschoven: als we geen vragen of opmerkingen hebben, kunnen we de kamersleutels in de 'express checkout box' stoppen. Dat gaat vlot, wel een beetje onpersoonlijk. Vandaag lopen we eerst in Many Glacier, daarna rijden we door naar St. Mary (35 km van Many Glacier). Ik had liever in Many Glacier gebleven, maar meer hotelovernachtingen zaten er niet in, half januari (met boeken) was er al geen plek meer. Jammer hoor, het Many Glacier Hotel is prima.

We doen vandaag de wandeling naar Grinnell Glacier, die staat al lang op ons verlanglijstje en twee eerdere pogingen zijn gestrand (zie 2007). We leggen de koffers in de auto en rijden in twee minuten naar het startpunt van de wandeling. Best pittig, met 18.4 km en een stijging van 518 m. We starten om kwart voor tien. Vrij snel, na een kwartiertje of zo, staan twee jongens voor ons naar de bosjes te wijzen en melden dat er zonet een jonge zwarte beer liep. Annabelle ziet de beer nog net. We lopen verder, langs Swiftcurrent Lake en vervolgens Lake Josephine. Bij het begin van de stijging rusten we wat, en gaan dan omhoog. We hebben al snel zicht op Grinnell Lake en zien overal dat bloeiende 'bear grass':

Grinnell Lake		bear grass

En jawel, op de plek waar in 2007 tweemaal het verbod hing om verder te lopen (vanwege teveel sneeuw en ijs, andere keer vanwege teveel beren), mogen we nu verder. We krijgen een douche over ons heen: van grote hoogte stroomt een waterval langs een rotswand. Even lekker verfrissend, het is warm. Het wandelpad is mooi, de uitzichten over de meren steeds weidser.

	wandelpad langs rode rotsen...				...en langs varens en afgrond

Langzaamaan krijgen we twee van de drie meren in beeld die we zijn gepasseerd (het eerste meer nog net het puntje). Helemaal achteraan Lake Sherburne, dat achter het Many Glacier Hotel ligt. Het middelste meer is Lake Josephine en hieronder dan Grinnell Lake. We vinden deze wandeling één van de toppers van Glacier, van begin tot eind heb je prachtige uitzichten, het is nergens saai.

Lake Sherburne, Lake Josephine en Grinnell Lake

We lopen verder omhoog en krijgen Grinnell Glacier in beeld. Mooi zeg, met smeltwater dat van de bergen loopt. We lopen nu op zo'n 1.900 m hoogte, zijn al zo'n 400 m gestegen. Toch is het niet heel zwaar, de Amerikanen leggen de wandelpaden beduidend makkelijker aan dan de Canadezen. Dit gaat geleidelijk, terwijl we van Banff en Yoho vaak gewend zijn aan de kortste en snelste weg omhoog.

Mount Grinnell

We komen aan bij de picknick weide, wandelaars zitten uit te rusten, te genieten en te eten. Wij gaan ook even zitten. We zien vrijwel alle wandelaars aan de laatste klim van nog zo'n 100 m beginnen. We hoopten dat we er al zo'n beetje waren, maar we hebben nog één obstakel te gaan, een fors klimmetje dat je naar het uitzichtspunt brengt over Upper Grinnell Lake. We eten eerst één boterham en gaan dan verder, het is op deze bergweide windstil en veel te warm. In een kwartier staan we helemaal boven, en wat een geweldig uitzicht...dit is zonder twijfel de mooiste wandeling van Glacier Park, helemaal top.

Upper Grinnell Lake

Om half twee staan we boven, we blijven hier zo'n driekwartier genieten van de natuur om ons heen: watervallen, gletsjers, een gletsjermeer, drijvende ijsschotsen. Mooi zeg. Verderop loopt ook nog een 'bighorn sheep', een stevig mannetje. Het is hier ook best druk, de wandeling is erg populair. Om kwart over twee gaan we weer terug en ruim drie uur later staan we weer op de parkeerplaats. Moe, maar zeer voldaan. Van de laatste klim en terug krijg ik weer wat last van m'n been, morgen maar wat rustiger aan na de twee wat langere wandelingen van afgelopen dagen.

We rijden naar St. Mary voor onze nieuwe overnachtingsplek, St. Mary Lodge & Resort. Dat zag er twee jaar terug goed uit, maar we vinden het niks. We zitten in een kleine motelkamer voor teveel geld, dat is dit niet waard. Ik ga nog terug naar de receptie, maar dit is wat je krijgt. Belachelijk. Later horen we dat alles is opgekocht door een nieuwe eigenaar en die wil snel geld verdienen. Onze buren, Canadezen, zijn ook teleurgesteld en klagen over de schoonmaak. Groot gelijk, ook dat is niet best. Mocht je in deze omgeving komen, ga dan naar Many Glacier. Komende dagen zijn we dus veel op pad, zo weinig mogelijk op de kamer. Slapen ging overigens goed, een enorm bed waarin we heerlijk slapen, gelukkig dat dan wel.