18 juli 2008                                   21˚C

We staan vandaag vroeg op, want we willen onderweg een mooie wandeling doen aan de Icefields Parkway en dan doorrijden naar Jasper, onze volgende overnachtingsplek voor de komende dagen. Na het ontbijt rijden we om negen uur weg, eerst nog even tanken. Op de parkeerplaats zien we een stuk of twintig Ferrari's, Porsches, Maserati's, Audi's en andere racemonsters. Die verzamelen zich hier en doen straks een ritje naar Jasper, onderweg komen ze ons nog voorbij. Leuk gezicht.

Om half tien rijden we de parkeerplaats op van de wandeling naar Nigel Pass. Die zit vlak na de Big Bend, een stuk weg waar fietsers zich wel aan zullen ergeren. De weg stijgt eerst 120m om dan scherp te dalen en wederom 420m te stijgen naar Sunwapta Pass. Tussen deze twee klimmen is de Big Bend aangelegd, omdat het bij aanleg van de Icefields Parkway onmogelijk bleek om de weg via de kortste route aan te leggen. Deze grote, extra bocht was nodig om de hoogteverschillen te omzeilen.

Het beginpunt van de wandeling naar Nigel Pass ligt op 1.860m. De tocht is totaal ruim 14 km en moet werkelijk prachtig zijn. Onze eindbestemming bovenop de pas ligt op de grens tussen Banff NP en Jasper NP. Het stijgt heel geleidelijk, dus is makkelijk te doen voor iedereen. En je loopt redelijk hoog, dat betekent dus dat je vlot boven de boomgrens komt met weidse uitzichten.

start van de wandeling naar Nigel Pass

we beginnen te wandelen door een stuk bos. Op een bergweide komen we een aantal wandelaars tegemoet met zware rugzakken op; die lopen een meerdaagse tocht. Ze hebben er bijna een wandeling van zes dagen op zitten, vertellen ze, en willen nu graag naar huis, een bed en een douche. Ze zeggen dat wij er fris uitzien, hahaha.

onderweg naar Nigel Pass

Om kwart voor tien zijn we vertrokken van de parkeerplaats. Rond half één staan we bovenop Nigel Pass (2.195m). We zoeken een beschutte plek om te eten, en kijken om ons heen. In het noorden zien we de meest zuidelijke bergen van Jasper NP, in het zuiden zien we de meest noordelijke bergen van Banff NP. Mooi hoor.

We doen totaal zes uur over deze wandeling, heerlijk tochtje van 14.4 km. Onderweg zien we tweemaal een 'spruce grouse' (een hoendersoort) met kleintjes, ze leven op de grond in dichte begroeiing. Ze vertrouwen daarbij zo op hun schutkleur, dat ze bij naderen gewoon blijven zitten.

Om vier uur rijden we verder naar Jasper. We worden hartelijk ontvangen door de eigenaresse van onze B&B, Mair. Ze is samen met haar man 28 jaar geleden uit Londen gekomen en wonen sindsdien in Jasper. Wat een verschil, Londen of Jasper. We krijgen een mooie kamer, met een zitje en zicht op de omliggende bergen (o.a. Edith Cavell). Ontbijt zet ze op de gang en in het koelkastje, dan kunnen we het pakken als we opstaan.

Ze heeft een lijstje met drie aanbevolen restaurants en Earls zit daar ook bij! We vertellen dat we altijd graag naar Earls gaan, zij ook (hoe kan het ook anders). Na Earls drinken we een stukje verderop koffie (Café Mondo), die zat drie jaar terug in een kleiner pand aan de overkant. De koffie is ook nu weer erg lekker. Nog wat lezen en dan lekker slapen.