19 juli 2008                                   24˚C

We staan op en gaan aan het lekkere ontbijt dat klaar staat: yoghurt, muesli, fruit, sap, melk en wat lekkers (een muffin of koek). We zetten zelf een bak koffie. We willen vandaag lopen bij Maligne Lake. Daarvoor rijden we 5 km oostwaarts over Highway 16 om vervolgens de Maligne Lake Road op te rijden. Dit is werkelijk een prachtige weg en staat in onze top 5 van mooiste autoroutes (zie ook de link naar pagina Voorbereiding). We hebben deze weg al vaker gereden en zien elke keer wild, waarover later meer. Nu zien we onderweg al snel een 'elk', een groot mannetje van een jaar of zeven, zie de foto hiernaast.

De Maligne Lake Road is ruim 44 km lang en valt nooit tegen. Je mag max. 60 km/u rijden, reken er dus niet op dat je vrij vlot aan het eind bij Maligne Lake bent. En de snelheidsbeperking is vanwege overstekend wild, een goede reden. We rijden na een half uurtje langs Medicine Lake, een bijzonder meer (zie de link). Het is windstil en met de mooie blauwe lucht steekt Medicine Lake prachtig af.

Medicine Lake

We rijden verder en komen dan aan het einde van de weg uit bij Maligne Lake. Daar kopen we onze lunch en trekken we onze wandelschoenen weer aan en onze rugzak: we willen het vandaag weer hogerop zoeken, de wandeling naar de Bald Hills. Deze wandeling is vrij kort, heen en terug een kleine 11 km. Maar wel pittig: 630m stijging! Het begin gaat over een breed pad, na 2.5 km kiezen wij voor een korter, steiler pad. Je bent zo sneller boven, met al snel mooie uitzichten op Maligne Lake.

gray jay

Om kwart voor twaalf zijn we gestart en om half twee staan we bovenop. Poeh, heel wat zweetdruppeltjes voor dit prachtige uitzicht:

schitterend uitzicht op Maligne Lake

We eten onze boterhammen en genieten van het uitzicht. Het is heerlijk weer, en we liggen even lekker in het zonnetje. Om kwart over twee beginnen we aan de afdaling, gelukkig hebben we ieder twee stokken, dat scheelt zowel met stijgen als dalen. Voorzichtig dalen we af, met name het eerste stuk is flink steil. Als we weer beneden zijn bij het boathouse drinken we wat op het terras. Lekker. Veel mensen stappen in de snelle boten voor een vaartochtje over het meer en zicht op Spirit Island, maar dat hebben wij al eerder gedaan (zie precies drie jaar eerder 19 juli 2005). We gaan terug naar Jasper. Op de Maligne Road zien we een beer. Hoog in de boom zit nog een kleintje (als kleine beren schrikken, klimmen ze in een boom), we zien alleen de achterkant van z'n rug. Mama beer kijkt om d'r heen en is uiterst rustig. Na een paar minuten gaat ze liggen en rijden wij verder.

Terug in de B&B nemen we een douche. Beneden praten we weer even met de eigenaresse wat we hebben gedaan en wat we nog willen doen. Leuk contact. Na het eten lopen we door het centrum: er is afgelopen drie jaar niet veel veranderd. Nog steeds lekker rustig en veel minder commercieel dan Banff. Wel is het zo dat er in Banff veel meer mogelijkheden zijn voor dagwandelingen; Jasper NP is veel uitgestrekter en daarmee heel geschikt voor meerdaagse tochten. Morgen is het warm en doen we het wat rustiger aan. Nu eerst even heerlijk eten bij Earls.