homepage | foto's op flickr | voorbereiding | tips | gastenboek |
begin reisverhaal | vorige pagina | volgende pagina |
12 juli 2008 24˚C
Voor het eerst staan we op met een strak blauwe lucht. Dat was vorig jaar wel anders, maar ja, we zitten hier wel zo'n 500 km noordelijker en de zomer dit jaar is nu ook kouder dan gemiddeld vanwege minder zonuren. Het hoort ook wel bij bergen en de Rockies: grillig weer. Om te wandelen is het tot nu prima geweest. Met goed zonnig weer kun je het beste lekker hoog wandelen, zodat je mooie vergezichten hebt. Vandaar dat we nu naar Eiffel Lake gaan. En we laten Banff achter ons, hierna gaan we naar Field, dus koffers en alle spullen gaan mee.
Rond een uur of half tien staan we bij Moraine Lake. En we hebben hier al wat keertjes gestaan voorgaande jaren, maar zelden zo mooi als op dit moment:
Moraine Lake
We lopen langs de rechteroever van Moraine Lake en nemen het wandelpad richting Eiffel Lake en Sentinel Pass (beide absolute topwandelingen). Het pad gaat via haarspeldbochten redelijk steil omhoog, we moeten ook van 1.885m naar 2.290m en dat gaat niet vanzelf. Na 2.4 km en 375m stijgen volgt de splitsing: linksaf naar Eiffel en rechtsaf naar Sentinel Pass. De meeste wandelaars gaan rechtsaf, maar wij willen vandaag naar Eiffel Lake. Sentinel Pass hebben we weliswaar nog niet gedaan, maar die doen we wel een ander jaar.
Valley of the Ten Peaks
We lopen hier in de Valley of the Ten Peaks; die tien bergtoppen zijn de bergen links van ons en die je ook aan het einde van het dal vanaf Moraine Lake ziet liggen. Het uitzicht voor, achter en links van ons is magnifiek. Het is echt geweldig om hier te lopen. We bereiken Eiffel Lake na 5.6 km.
Eiffel Lake
We gaan er even lekker bij zitten en eten ons brood. Om ons heen zitten nog een aantal andere wandelaars, en we zien ook een dikke bergmarmot rondstruinen. Omdat het vertrekpunt bij Moraine Lake al op redelijke hoogte ligt (1.885m), loop je natuurlijk vrij gemakkelijk het hooggebergte in. En dat is toch wel het mooiste dat er is.
Valley of the Ten Peaks | dikke marmot |
Zo tegen half vier zijn we terug en
nemen bij de kiosk wat fris en nootjes. Effe bijkomen en lekker zitten.
We lopen naar de auto en rijden naar ons volgende vakantieadres in
Field. We verblijven in een B&B en worden hartelijk ontvangen. De
eigenaren wonen met hun gezin boven het appartement waar wij in mogen.
Het ziet er keurig uit en is erg ruim (drie kamers, badkamer, keuken),
hier houden we het wel vijf overnachtingen vol. Hij spreekt Nederlands,
want hij is in 1985 naar Canada gekomen en werkt nu bij Parks Canada.
Leuk om te praten over hoe het hier bevalt. We gaan douchen en eten
daarna in één van de twee restaurants van Field. Hmmmm. Onderweg naar Field zagen we langs Highway 1 een forse, zwarte beer:
|
|
zwarte beer |
vorige pagina | volgende pagina |