homepage foto's op flickr voorbereiding tips gastenboek
    begin reisverhaal vorige pagina volgende pagina

 

9 juli 2007                                    26°C zonnig

Vandaag verlaten we Canada en gaan we de USA in. We volgen daarbij nog een klein stukje Highway 6 en nemen dan Highway 93 voor de grensovergang bij Roosville. De douaniers hebben het hier in ieder geval niet druk, we zijn de enigen die de grens over gaan. Standaard is tegenwoordig dat je elke keer dat je de USA binnengaat, er elektronische vingerafdrukken worden gemaakt (van beide wijsvingers) en een foto. En daarvoor mag je dan ook $ 12 betalen.

Na 20 minuten zijn alle formaliteiten afgehandeld en mogen we door: we zitten in de staat Montana. Deze staat heeft een oppervlakte van 380.000 km² en is daarmee groter dan Frankrijk. Toch wonen hier maar 850.000 mensen: heel veel ruimte en rust. En daar komen we juist voor.

 

 

 

De weg naar Glacier National Park is gewoon rechtdoor naar Whitefish en dan de borden volgen naar het park. Iets voorbij het plaatsje West Glacier is de (west)ingang van het park, waar we een jaarpas kopen voor $ 35. We rijden het park in en nemen de weg over de bergpas, want we moeten naar de oostkant, naar Many Glacier. De enige doorgaande weg door het park is de mooie Going-to-the-Sun Road. De weg is 80 km lang en er is veel te zien. De weg zelf is pas sinds 1 juli geheel open, dit vanwege opruimen van sneeuw en ijs en de reparaties aan de weg vanwege hevige regenbuien vorig jaar november. Reden dat het nu ook zo druk is op de weg.

Als we bij het nationaal park aankomen, is het nog warm (26 graden), maar in de bergen zien we de bewolking al toenemen en er steekt een harde wind op; aan de oostkant zal het straks fors kouder zijn (en dat bleek: 16 graden). Maar we nemen wel de zon mee, boven ons blijft het zonnig en de dikke bewolking waait weg naar het oosten, over de prairies. We gaan nu via de Going-to-the-Sun Road naar de oostkant; komende 1½ week rijden we de weg (in delen) een aantal keer.

 

 a matter of time

 

 blik richting Logan Pass

 
  nieuwe planten en bloemen na een bosbrand   blik richting Logan Pass  

 

Vanaf de westingang rijd je eerst langs Lake McDonald, een groot meer van zo'n 16 km lengte dat op 961 m hoogte ligt. De laatste twee dagen hebben we een motel direct aan het water, daarover dus later meer. We rijden verder langs een korte wandeltocht die je kunt doen, de Trail of the Cedars, maar oude en grote ceders zijn voor ons bekend terrein, die slaan we dan ook over. Dan volgt The Loop: een scherpe bocht waarna een stevige klim begint naar Logan Pass op 2.025 m. Tussen The Loop en Logan Pass rijd je langs The Weeping Wall.

 Logan Pass

bovenop de Logan Pass

 

Vanaf Logan Pass dalen we weer naar een groot meer aan de oostkant van het park, het St. Mary Lake (ook zo'n 16 km lang op een hoogte van 1.366 m). Onderweg rijd je nog langs de Jackson Glacier Lookout. Na een stukje rijden (met links en rechts overal mooie watervallen en uitzichten) volgt een blik op Wild Goose Island:

 Wild Goose Island

Wild Goose Island

 

We rijden het park uit bij St. Mary en nemen de 89 naar Babb en slaan daar linksaf het Glacier Nationaal Park weer in naar Many Glacier. We laten onze parkpas zien en rijden verder. Many Glacier is geen dorp, maar bestaat uit een oud historisch hotel, een motel en een camping. Wij slapen de komende acht dagen in het historische Many Glacier Hotel. Historisch, omdat het hotel bestaat sinds 1913, maar ook een beetje omdat Stephen King hier het idee opdeed voor 'The Shining'. Het hotel ligt werkelijk prachtig en het uitzicht op het Swiftcurrent Lake vanaf het terras is werkelijk prachtig.

 

 Many Glacier Hotel

 

 Many Glacier Hotel

 
  Many Glacier Hotel   mooie lobby van het Many Glacier Hotel  

 

In dit hotel is een kamer met 'lake view' vrijwel onmogelijk, omdat je dat dan minimaal een jaar van tevoren moet reserveren. Wij hadden onze kamer aan de zijkant, links op de foto, aan het eind van de gang met vanaf ons balkon prima uitzicht op het meer en de bergen. Het hotel zelf is niet luxe, maar juist heel 'basic.' Het bevat een heel mooie entree, een 'gift shop', twee restaurants (niet erg bijzonder) en een winkeltje. Nadeel vonden we dat dit een hotel is voor reisgroepen en dat zijn dan de wat oudere Amerikanen. De locatie van het hotel is echter fantastisch: een ideale uitvalsbasis om wandelingen te maken in het Glacier National Park.

 Swiftcurrent Lake

uitzicht vanaf het Many Glacier Hotel

 

's Avonds doen we onze eerste rondrit op zoek naar wildlife in het Glacier National Park. Rond 21.00 uur komen we een mama eland met kleintje tegen en een white-tailed deer.

      vorige pagina volgende pagina