3 juli 2007                                   26°C

Vandaag staat een mooie wandeling op het programma: Crypt Lake. In 1981 is deze uitgeroepen tot 'best day hike in Canada'. Wat maakt deze wandeling nu zo bijzonder? Dat is omdat er zoveel afwisseling, spanning en mooie uitzichten in zitten. Je begint met een boottocht vanuit Waterton townsite, die je in 15 minuten aan de overkant afzet van Upper Waterton Lake. Je start de wandeling met een stevige klim door het bos, vervolgens kom je uit op een weide met zicht op prachtige watervallen, en volgt een heftige stijging tegen een steile rotsige helling. Dan klim je omhoog langs een ladder die je naar de ingang leidt van een grot waar je doorheen moet kruipen. En via een staaldraad klim je vervolgens omhoog en bereik je na een kort stukje de bergkom van Crypt Lake, van waaruit de rotswanden loodrecht 600 m naar de hemel wijzen. Kan het mooier?

		Om 8.30 uur kopen we twee kaartjes voor de boottocht die ons aan de overkant van Upper Waterton Lake brengt. We vertrekken om 9.00 uur en het is 15 minuten varen, en gelukkig niet zo druk. De Canadezen hadden een lang weekend vrij (Canada Day); we hebben gewacht tot deze dinsdagmorgen voor de wandeling naar Crypt Lake, zodat we niet in colonne de wandeling hoeven te doen.
de boot ligt klaar voor vertrek
We stappen van boord en beginnen aan de lange klim van Hell Roaring Valley. Het startpunt ligt aan het water, op 1.280 m; en we moeten omhoog naar 1.970 m en stijgen de eerste kilometer fors. De hike naar Crypt Lake is 8.7 km lang. Heen en weer is dan totaal 17.4 km. Poeh, de start begint al goed. We lopen langs Douglas-firs, lodgepole pines en spruce met een stevig stijgingspercentage. Als we de rand bereiken van deze 'hanging valley' kunnen we een stuk wat vlakker lopen, totdat we na twee uur Burnt Rock Falls zien (zie foto hiernaast). We mogen nu in een aantal scherpe haarspeldbochten ('switchbacks') fors omhoog.
		Burnt Rock Falls
		Na de vele haarspeldbochten krijgen we Crypt Falls in beeld, nog redelijk in de verte. En daar bovenop die richel ligt Crypt Lake, we mogen dus nog wel een stukje. Het pad gaat nu echt steil omhoog langs kale rotshellingen. Gelukkig is het niet al te warm.
Crypt Falls

Dan steken we een smal beekje over en lopen we over een smalle richel met een diepe afgrond rechts van ons naar de ingang van de grot (zie foto van Annabelle). Aan het eind van de richel bestijgen we de trap waardoor je de ingang van de grot bereikt (zie foto van Ferry).

Aan het begin en eind kun je gemakkelijk in de grot staan, maar op zo'n 3/4 moet je echt even plat om erdoor te kunnen. Als je last hebt van claustrofobie kun je deze wandeling beter niet doen. Dan volgt een steile beklimming met een stalen kabeldraad waaraan je je kunt vasthouden en omhoog trekken. Dit is ook niet voor wandelaars met hoogtevrees, want de afgrond is vlak achter je. Na deze laatste hobbel loop je nog zo'n 10 minuten omhoog en dan bereiken we na drie uur de bergkom waarin Crypt Lake ligt en de steile rotswanden uit het water oprijzen. Indrukwekkend. Tjonge, wat is dit mooi.

Crypt Lake

We rusten en eten van 12.30 uur tot 13.00 uur. We hebben heen in drie uur gelopen, terug zal iets korter zijn. De eerste boot vertrekt om 16.00 uur om je weer op te pikken en terug te brengen naar Waterton town; de laatste boot gaat om 17.30 uur. Als je de laatste boot niet haalt, moet je wachten tot de volgende dag. Gemiddelde wandelaars doen 6½ tot 7 uur over deze wandeling, zonder rust. Wij lopen iets sneller en klaren de klus in 5¾ uur. Om 15.45 uur komen we aan bij de ophaalplek van de boot. We hebben het even gehad, en laten onze voeten lekker in het meer tot rust komen...heerlijk.

's Avonds eten we in het lekkerste restaurant van Waterton, het Bel Lago Ristorante (ook duurder, maar dat is het helemaal waard). We schuiven hier deze week drie keer aan tafel, echt heerlijk eten. We rijden na het eten weer naar Red Rock Canyon, kijken of we nog wild kunnen spotten. En jawel, het is weer raak...beren.

We zien als eerste een hert tussen twee struiken in. Achter één van die struiken komt een zwarte beer tevoorschijn, die ziet het hert en probeert 'm te pakken. Het hert ontsnapt. Dan komt verderop een tweede zwarte beer in zicht. Die ziet die andere zwarte beer en zet de achtervolging in. Eerst rustig, maar dan wordt er wild gerend, om onze auto heen. Grote hilariteit, ook bij de twee auto's die achter ons staan. Na vijf minuten is het spektakel voorbij. Prachtig gezicht. Zo, de dag zit erop. We gaan lekker slapen en uitrusten. Morgen doen we weer een wandeling, maar niet zo zwaar als vandaag.

de zwarte beer rechts zet de achtervolging in...