1 augustus 2006 21°C
De dag begint stralend, maar al
snel komt er bewolking. Vandaag gaan we de Newton Lake Trail lopen met een verlenging naar Small Inlet and
Waiatt Bay, een wandeling van 13 km, waar we 5½ uur over doen,
en gedeeltelijk door het Small Inlet Provincial Park loopt. Eerst rijden we in ruim een half
uur naar het startpunt, waar we aan het eind nog even aan een
stel vissers de juiste afslag moeten vragen. Maar al snel kunnen
we op pad, en lopen langs een aantal kleinere meertjes, die je
vanaf het pad niet echt goed kunt zien. Dan komen we bij het
prachtige Newton Lake, dat ligt er echt heel mooi bij.
|
|
Aan de overkant zien we
een aantal mensen zwemmen. We lopen links om het meer en
gaan verder op pad. We zien op een omgevallen boom een
eekhoorn aan een stukje zwam knabbelen, en een stukje
verderop zien en we horen we een specht: de three-toed
woodpecker. Een Canadees die langs ons loopt vertelt dat
je deze soort hier niet zo vaak ziet. In dit stuk bos leven ook een
aantal wolven, maar daar zien of horen we niks van. |
Newton Lake
|
|
We moeten nu
een stuk steil omlaag, richting de zee en de Small Inlet.
Hier komen we regelmatig andere wandelaars tegen, maar
die komen niet van hetzelfde startpunt, maar zij liggen
met hun boten in de verschillende baaien en lopen naar
Newton Lake. We denken bij ons eindpunt, de Waiatt Bay,
te zijn en eten onze boterhammen. Tjonge, wat is het hier
prachtig. Na een half uur lopen we terug, maar komen uit
bij Waiatt Bay. Het is ondertussen begonnen met regenen,
en een Canadees stel vertelt dat dit toch echt Waiatt Bay
is, en wij dus bij Small Inlet hebben gezeten. We merken
dat meer wandelaars hier een beetje de weg kwijt zijn,
komt ook door het dichte bos en je kan je niet goed
oriėnteren. Hetzelfde stel vertelt dat je hier goed de
overblijfselen kan zien van de honderden jaren
aanwezigheid van de Indianen (de First Nations): aan de
kop van de baai zien we een meters dikke laag schelpen,
die zich hier heeft opgestapeld en het resultaat is van
generaties lang schelpen eten: het is altijd de afvalberg
geweest van deze kustbewoners. Mooi te zien, hadden we
zelf nooit achter gekomen. |
|
|
|
|
drijvende
boomstammen in Newton Lake
|
|
|
We lopen terug en komen
weer uit bij Newton Lake. Hier nemen we een snicker
(altijd goed, een beetje zoet tijdens het lopen) en komen
het Canadese stel weer tegen die hier lekker gaan
zwemmen. Ze vertellen dat het gehele bos hier rond 1900
is gekapt en dat dit bos, waar we nu zitten, in zo'n 50
jaar is teruggegroeid. |
aangekomen
bij Small Inlet
|
|
|
Na onze tweede stop lopen we terug
naar het startpunt. Het regent nog wel wat, maar daar merken we
nauwelijks wat van. Het bos is hier zo dicht dat de druppels de
grond niet raken. Ja, dit was toch echt weer een mooi tochtje,
met wat beesten gezien en een mooi deel van Quadra Island.
Morgen besluiten we naar Telegraph
Cove te rijden (heen en terug is dat 400 km) om orka's te
bewonderen.