17 juli 2005

homepage	foto's op flickr	voorbereiding	tips	gastenboek
		begin Canada	vorige pagina	volgende pagina

17 juli 2005 23°C

Vandaag op tijd weg uit Canmore, want we rijden over de Icefields Parkway naar Jasper (230 km vanaf Lake Louise) en willen onderweg nog de wandeling naar Parker Ridge doen. Dit is werkelijk één van de mooiste bergroutes ter wereld en gaat dwars door ongerept Canada. De weg volgt de valleien en rivieren van de Bow, Mistaya, North-Saskatchewan, Sunwapta en Athabasca River. Er liggen 12 grote ijsvelden, waarvan vijf zichtbaar van de weg en iemand telde hier meer dan 600 gletsjers vanuit de auto. Ik heb dat ook even gedaan, telde er al snel zo'n 100 en ben toen maar gestopt, gewoon teveel. Je mag niet hard rijden: maximaal 90 km per uur, op sommige stukken 70 km per uur: het is vaak druk en dat voorkomt ongelukken en aanrijdingen met beesten. Er is redelijk wat kans om wildlife te zien. Bij stops in de zomer ook veel muggen, smeer je van tevoren even goed in, dan kun je straks rustig genieten van de vele uitzichten. De route begint vanaf Lake Louise en bevat vele hoogtepunten:

hoogtepunten op de Icefields Parkway; alle stopplekken en uitzichtpunten staan goed aangegeven op borden langs de weg:

Als eerste Crowfoot Mountain en Glacier viewpoint, met zicht op een gletsjer in de vorm van een kraaienpoot.
Bow Lake, op 37 km van Lake Louise, een prachtig meer met o.a. zicht op Bow Glacier en Bow Falls.
Peyto Lake zie je vanaf de stop op Bow Pass op 2.069 m, het hoogste punt van de weg, je loopt naar het uitzichtspunt.
Mistaya Lake, leuke plek om rustig te genieten van mooie uitzichten. Hier stoppen niet veel mensen. Wij hoorden hier wolven huilen.
Waterfowl Lake, met zicht op de hoge bergen van de Continental Divide.
Mistaya Canyon, een pad loopt slingerend langs de kloof, de erosie levert mooie plaatjes op (o.a. potholes).
The Crossing, hier kun je tanken, eten en drinken. Vlak ervoor de afslag naar Hwy 11, met o.a. Abraham Lake en uitkomend in Red Deer.
Graveyard Flats liggen 6 km noordelijk van The Crossing, een vlak stuk land van zand, meegevoerd en achtergelaten door Alexandra River en de North Saskatchewan River. Opvallend mooi.
The Weeping Wall, weer 7 km verder, waar een brede waterval over kalkstenen kliffen naar beneden valt.
The Big Bend (op 133 km van Lake Louise): de weg moet weer omhoog en dat kan alleen met deze bocht, anders wordt het te steil voor auto's.
Cirrus Mountain Viewpoint bovenop Big Bend Hill: hier moet je echt even stoppen voor een prachtig uitzicht op de Icefields Parkway.
Bridal Veil Falls, ietsje verder een uitzicht op een waterval.
Parker Ridge is eigenlijk verplichte kost: even de benen strekken naar boven voor een schitterend uitzicht (4 km heen en weer, 272 m stijgen).
Columbia Icefield, Athabasca Glacier en het Icefield Centre: het informatiecentrum legt alles uit over gletsjers en ijsvelden, hier kun je ook een tochtje per snocoach boeken over de gletsjer. Je kunt ook zelf naar de gletsjer toelopen en ervaren hoever deze zich heeft teruggetrokken.
Tangle Falls liggen een stukje verderop. Wel opletten met de drukke parkeerplaats en bij het oversteken.
Sunwapta Falls op 47.7 km ten noorden van Columbia Icefield. De Sunwapta River maakt hier een 90 graden bocht voordat ze weer samengaat met de Athabasca River. Het water maakt gebruik van een scheur in het kalksteen. Je kunt het wandelpad langs de kloof volgen.
Endless Chain Ridge komt in zicht: we zitten weer in de lagere bergen van de Front Ranges, aan de rechterkant een eindeloze rij van scherpe pieken. Hier vind je ook Honeymoon Lake. En aan de andere kant van die richel ligt bijv. Maligne Lake, met o.a. Spirit Island.
De Athabasca Falls liggen op de kruising met de Athabasca Parkway (Hwy 93A), met o.a. de weg naar Mount Edith Cavell.
Bij Horseshoe Lake springt de jeugd van Jasper van hoge kliffen naar beneden. Het is ook een prachtig meertje, mooi diep blauw.
Valley of the Five Lakes is een leuke rondwandeling van 4.6 km, het ligt 11 km ten zuiden van Jasper.

Er is een aantal opties om de benen te strekken. Maak een keuze welke je wilt doen. De mooiste en niet te missen zijn Peyto Lake en Parker Ridge. Dagwandelingen aan de Icefields Parkway zijn ook mogelijk, zie daarvoor ons reisverhaal van 2008.

Alle wandeltips op een rij: (1) het uitzichtspunt naar Peyto Lake, heen en weer een half uurtje, (2) naar Mistaya Lake, ongeveer 5 minuten, (3) een wandeling van een kwartier tot half uurtje langs Mistaya canyon, (4) bovenop de bergtop van Parker Ridge, totaal een uur, (5) naar de Athabasca Glacier, heen en terug een half uurtje, (6) de kloof bij Sunwapta Falls, iets van een half uur, (7) naar Horseshoe Lake is niet zo ver, heen en terug 15 minuten en tot slot (8) Valley of the Five Lakes, met zo'n 5 km ben je een uur zoet.


	Bow Glacier en Bow Falls				bighorn sheep

Deze weg hebben we een paar jaar terug ook gereden, maar niet met zulk mooi weer als nu. En de weg is toch op z'n mooist als het zonnetje schijnt. Een uitgebreide beschrijving vind je in het boek van Graeme Pole, Canadian Rockies. Elk bochtje, elke stopplaats en alles wat je wilt weten staat erin (pag. 163 - 217). Eén van de absolute hoogtepunten komt al snel: zicht op Peyto Lake. Het uitzichtpunt ligt op Bow Summit op 2.069 m, met zicht op het meer en de Mistaya Valley. Kom je hier in mei, dan is het meer nog gewoon bevroren. Op dit uitzichtspunt is de sneeuw eind juni pas verdwenen. Nu met het zonnetje ligt het er prachtig bij:

uitzicht op Peyto Lake

De typische kleur ontstaat omdat het meer wordt gevoed door smeltwater van de Peyto- gletsjer, waarbij hele kleine deeltjes sediment ('rock flour') worden meegevoerd. Door weerkaatsing van het licht zien we deze kleur. We hebben hier al eerder gestaan, en het weer is (natuurlijk) van grote invloed op je uitzicht. Zoals hierboven op de foto is het erg mooi, met zon en wat wolken. De schaduwen van de wolken zie je mooi op het wateroppervlak en de zon zorgt voor voldoende licht in de vallei. Als je iets verder omhoog loopt, laat je de mensen achter je en krijg je een nog mooier uitzicht. Zie hiervoor ons reisverhaal van 2008.

We volgen de weg en komen bij Mistaya Lake, een plek waar niet veel mensen uitstappen. Het is hier prachtig, wel weer muggen, maar van de andere kant van het meer horen we driemaal wolvengehuil. De wolven die hier leven in deze vallei vormen één troep, het zijn er een stuk of 25. Ze hebben een leefgebied dat uitstrekt tot aan Banff, waar ze in de winter worden gezien bij de Vermillion Lakes.


	Waterfowl Lake en Continental Divide				mountain goats

Hierboven een foto met de Continental Divide: de waterscheiding van het Noord-Amerikaanse continent. Aan deze kant stroomt het water uiteindelijk via de Hudson Bay naar de Atlantische Oceaan en juist ten westen van deze grens stroomt het water in de Pacific ('De Grote Oceaan'). We zien hier ook nog net Mount Chephren (3.307m), de Kaufmann Peaks en verderop Mount Sarbach. We rijden verder, komen langs The Saskatchewan Crossing. Hier is een afslag naar de David Thompson Highway (Hwy 11), de snelweg naar Red Deer. Hier kun je tanken en wat eten en drinken. Dan volgen de zanderige vlaktes van de Graveyard Flats, de Weeping Wall en het uitzicht bovenop Big Bend Hill. Alledrie de moeite waard om te bezichtigen.

Cirrus Mountain Viewpoint: uitzicht vanaf Big Bend Hill

We rijden door en hebben zin om de benen te strekken. Hiervoor hebben we het uitzichtspunt van Parker Ridge uitgekozen: zicht op de de Saskatchewan Glacier. Het is heen en weer een kleine 5 km, zo'n 1½ uur lopen met een stijging vanaf de parkeerplaats op 1.997m naar de top op 2.256m. En de moeite waard, want je stapt zo de alpine wereld in. Het is wel koud en winderig, dus handschoenen aan en een dikke trui. Werkelijk prachtig.

lopend naar de top van Parker Ridge

We bezoeken dit jaar niet het Columbia Icefield, dat hebben we al eens eerder gedaan. We stappen wel even uit om te genieten van het uitzicht. Het is wel spectaculair hoor, als je te voet of in een zogenaamde snocoach de gletsjer betreedt.

Athabasca Glacier

De Tangle Falls rechts van ons hebben we al eens eerder bekeken. We rijden door naar de Sunwapta Falls. Rechts van ons doemt dan de Endless Chain Ridge op, ook weer indrukwekkend. Dan krijg je een kruising met de Athabasca Parkway, dat is Hwy 93A. Leuke weg om te doen, met o.a. de afslag naar Mount Edith Cavell. En op de kruising heb je weer een waterval: de Athabasca Falls.


	de Sunwapta Falls				...en de Athabasca Falls

Vlak voor deze waterval zagen we onze eerste beer dit jaar. Niet echt scherp voor de lens, maar dat komt nog wel. Zie trouwens de pagina met Tips over de locaties waar je een grote kans hebt om beren te spotten. We naderen nu snel Jasper, de optie voor nog een wandeling (Valley of the Five Lakes), doen we op de terugweg over een week. Nu zoeken we onze B&B op en gaan effe lekker eten bij Earls.

vorige pagina

volgende pagina